T h e S h o c k D o c t r i n e: το τελευταίο ντοκιμαντέρ του καταξιωμένου σκηνοθέτη Michael Winterbottom, με συν-σκηνοθέτη τον Mat Whitecross. Βασισμένο στο ομώνυμο μπεστ σέλερ της Naomi Klein.
Σπάνιο οπτικοακουστικό υλικό απ' τη ζωή στην κατεχόμενη Ελλάδα (1941-44), γυρισμένο απ' το βιομήχανο Άγγελο Παπαναστασίου:
Η Ε π ί θ ε σ η τ ο υ γ ι γ ά ν τ ι ο υ μ ο υ σ α κ ά (1999) του Πάνου Κούτρα. Μια cult ελληνική δημιουργία του σκηνοθέτη της Στρέλλας, που δυστυχώς εντός συνόρων ούτε στις κινηματογραφικές αίθουσες προβλήθηκε, ούτε για τα video club πήρε διανομή, αντιθέτως με τη Γαλλία (με γαλλικούς υπότιτλους):
K o s o v o : C a n Y o u I m a g i n e ? (2009) του Καναδού Boris Malagurski. Ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή των Σέρβων στο Κόσοβο σήμερα (χωρίς υπότιτλους):
Μ ε γ ά λ η Ε λ λ ά δ α - Π ο λ ι τ ι κ ο ί, δύο σατιρικά σκετς από τους AbOvo για τους πολιτικούς της Μεγάλης Ελλάδας. Παίζουν: AbOvo, Σενάριο: John Palaiologos, Σκηνοθεσία: White Room
Μ ί α τ ά ξ η, φ υ λ ε τ ι κ ά δ ι α χ ω ρ ι σ μ έ ν η - Μία ημέρα μετά τη δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ το 1968, η Jane Elliott πήγε να διδάξει στο δημοτικό της πόλης της στην Άιοβα, όπου κατοικούσαν μόνο λευκοί. Χώρισε τους μαθητές της σε δύο ομάδες, εκείνους με γαλάζια μάτια κι εκείνους με καφέ μάτια, και αποφάσισε να τους δώσει ένα γερό μάθημα κατά των φυλετικών διακρίσεων. Το ντοκιμαντέρ αυτό παρουσιάζει την ιστορία εκείνου του μαθήματος, τη μακροχρόνια επιρροή του στα παιδιά και τη δύναμή του που κράτησε τριάντα ολόκληρα χρόνια.
Η λ ί α ς Π ε τ ρ ό π ο υ λ ο ς-Έ ν α ς κ ό σ μ ο ς υ π ό γ ε ι ο ς (2004) της Καλλιόπης Λεγάκη. Ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή και το έργο του μεγάλου έλληνα λαογράφου.
Ο Ε φ ι ά λ τ η ς τ ω ν Δ α ν ε ί ω ν (2008) - το ντοκιμαντέρ του Εξάντα για την ‘κρίση των στεγαστικών δανείων’ της Αμερικής, η οποία προκάλεσε τεράστιες ζημιές σε παγκόσμιο επίπεδο. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι αποκαλύπτεται η ίδια η λογική της σύγχρονης παγκοσμιοποιημένης οικονομίας και οι ‘κρυφοί μηχανισμοί της’. Με άλλα λόγια, το νέο μοντέλο που βρήκε η αγορά χρήματος για να βγάζει χρήματα, από το τίποτα!
Α τ τ ί λ α ς 1 9 7 4 (1974), ένα ντοκιμαντέρ του Μιχάλη Κακογιάννη για το πραξικόπημα της αθηναικής χούντας του Ιωαννίδη και την τουρκική εισβολή το 1974 στην Κύπρο:
T h e W a l l - (1982) Η ταινία του Alan Parker βασισμένη στο ομώνυμο διπλό άλμπουμ των Pink Floyd με τον Bob Geldof στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
C h i e n n e d' H i s t o i r e (2010) του Serge Avedikian. Μια γαλλική μικρού μήκους ταινία animation που κέρδισε φέτος το Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες και αναφέρεται στο ολοκαύτωμα 30000 σκύλων από τις τουρκικές αρχές στην Κωνσταντινούπολη του 1910:
Ο Δ ρ ά κ ο ς (1956), το αριστούργημα του Νίκου Κούνδουρου σε σενάριο του Ιάκωβου Καμπανέλλη με το Ντίνο Ηλιόπουλο στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Μία από τις πιο σημαντικές ταινίες στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου που συνδυάζει στοιχεία από τον ιταλικό νεορεαλισμό, τον γερμανικό εξπρεσιονισμό αλλά και το φιλμ νουάρ. Ανάμεσα στα προτερήματα της ταινίας είναι και η μουσική επένδυση, έργο του Μάνου Χατζιδάκι:
Ένα ντοκιμαντέρ για την αυτοοργάνωση της ελεύθερης κι επαναστατημένης Βαρκελώνης, αλλά και γενικότερα της Καταλωνίας και της Αραγωνίας, τον πρώτο χρόνο του ισπανικού εμφυλίου, την βίαιη κατάλυσή της από τους σταλινικούς και τους φιλελεύθερους και την τελική επικράτηση των φασιστών το 1939, μέσα από μαρτυρίες κάποιων από τους τότε πρωταγωνιστές των γεγονότων:
Η ζωή του Μπαρμπα-Γιάννη του Ταμτάκου μέσα από τη δικιά του διήγηση σ' ένα παλιό ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ-3:
T h e W a l l - (1982) Η ταινία του Alan Parker βασισμένη στο ομώνυμο διπλό άλμπουμ των Pink Floyd με τον Bob Geldof στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
C h i e n n e d' H i s t o i r e (2010) του Serge Avedikian. Μια γαλλική μικρού μήκους ταινία animation που κέρδισε φέτος το Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες και αναφέρεται στο ολοκαύτωμα 30000 σκύλων από τις τουρκικές αρχές στην Κωνσταντινούπολη του 1910:
Ο Δ ρ ά κ ο ς (1956), το αριστούργημα του Νίκου Κούνδουρου σε σενάριο του Ιάκωβου Καμπανέλλη με το Ντίνο Ηλιόπουλο στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Μία από τις πιο σημαντικές ταινίες στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου που συνδυάζει στοιχεία από τον ιταλικό νεορεαλισμό, τον γερμανικό εξπρεσιονισμό αλλά και το φιλμ νουάρ. Ανάμεσα στα προτερήματα της ταινίας είναι και η μουσική επένδυση, έργο του Μάνου Χατζιδάκι:
Ένα ντοκιμαντέρ για την αυτοοργάνωση της ελεύθερης κι επαναστατημένης Βαρκελώνης, αλλά και γενικότερα της Καταλωνίας και της Αραγωνίας, τον πρώτο χρόνο του ισπανικού εμφυλίου, την βίαιη κατάλυσή της από τους σταλινικούς και τους φιλελεύθερους και την τελική επικράτηση των φασιστών το 1939, μέσα από μαρτυρίες κάποιων από τους τότε πρωταγωνιστές των γεγονότων:
Η ζωή του Μπαρμπα-Γιάννη του Ταμτάκου μέσα από τη δικιά του διήγηση σ' ένα παλιό ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ-3:
N a n j i n g ! N a n j i n g ! (Η πόλη της ζωής και του θανάτου – ελληνικός τίτλος), του Chuan Lu. Ασπρόμαυρη κινέζικη ταινία του 2009 με θέμα τη σφαγή στην τότε πρωτεύουσα της Κίνας Νανγίνγκ το 1937 από τους Ιάπωνες στη διάρκεια του σινο-ιαπωνικού πολέμου. Στα κινέζικα με αγγλικούς υπότιτλους. Τα 14 μέρη της, μαζεμένα όλα εδώ.
Ο ι Γ ε ρ μ α ν ο ί ξ α ν ά ρ χ ο ν τ α ι (1948), των Αλέκου Σακελλάριου και Χρ. Γιανακόπουλου. Ένας σατυρικός εφιάλτης, βασισμένος στο ομώνυμο θεατρικό έργο των ίδιων συγγραφέων, με τον αξέχαστο Βασίλη Λογοθετίδη:
S c h w a r z f a h r e r (1994), του Γερμανού σκηνοθέτη Pepe Danquart. Το Schwarzfahrer, το οποίο στα γερμανικά σημαίνει λαθρεπιβάτης αλλά και μαύρος αναβάτης, είχε κερδίσει το Όσκαρ ταινίας μικρού μήκους το 1994:
Κ α ι η α δ ά μ δ ε ν έ φ α γ ε τ ο φ ί δ ι (2010), η μικρού μήκους ταινία της redApple Productions:
S c h w a r z f a h r e r (1994), του Γερμανού σκηνοθέτη Pepe Danquart. Το Schwarzfahrer, το οποίο στα γερμανικά σημαίνει λαθρεπιβάτης αλλά και μαύρος αναβάτης, είχε κερδίσει το Όσκαρ ταινίας μικρού μήκους το 1994:
Κ α ι η α δ ά μ δ ε ν έ φ α γ ε τ ο φ ί δ ι (2010), η μικρού μήκους ταινία της redApple Productions:
E m p l e o (E m p l o y m e n t), του Santiago bou Grasso (2008) σε μια ιδέα του Patricio Plaza, ένα animation χωρίς λόγια για την εργασία, που τα λέει όλα:
T h e W e a t h e r U n d e r g r o u n d (2002) των Sam Green και Bill Siegel, ένα ντοκιμαντέρ για την ιστορία και τη δράση της εξτρεμιστικής αριστερής οργάνωσης Weather Underground Organization (γνωστών ως Weathermen) τη δεκαετία του '70 στις ΗΠΑ, μέσα από συνεντεύξεις κάποιων παλαίμαχων μελών τους (χωρίς υπότιτλους):
T h e W o b b l i e s (1979) των Στιούαρτ Μπερντ και Ντέμπορα Σάφερ, ένα ντοκιμαντέρ για την ιστορία του σπουδαίου αμερικάνικου συνδικάτου IWW-Βιομηχανικοί Εργάτες του Κόσμου (χωρίς υπότιτλους):
Τ α τ ρ α γ ο ύ δ ι α τ η ς φ ω τ ι ά ς, του Ν. Κούνδουρου. Το μοναδικό ντοκιμαντέρ του Κούνδουρου, αμέσως μετά τη Χούντα (το 1975), αποτυπώνει τις μεγάλες μεταδικτατορικές συναυλίες σε Φάληρο, Λ. Αλεξάνδρας και όχι μόνο...
Μ ά η ς τ ο υ '36 - Τ α γ ε γ ο ν ό τ α τ η ς Θ ε σ / ν ί κ η ς, του Φώτου Λαμπρινού. Μαρτυρίες και περιγραφή του ιστορικού Αντώνη Λιάκου για τα αιματηρά γεγονότα κατά και μετά την πρωτομαγιάτικη απεργία στην Θεσσαλονίκη του 1936.
Το M e m o r i a d e l S a q u e o (Μνήμη της Λεηλασίας) του Fernando Pino Solanas (2003), ένα ντοκιμαντέρ για τα αίτια της οικονομικής κατάρρευσης στην Αργεντινή το 2001 (με αγγλικούς υπότιτλους): (Για έκδοση με ελληνικούς υπότιτλους δείτε εδώ)
Το Μίσος (L a H a i n e) του Mathieu Kassovitz (1995), αγγλικοί υπότιτλοι:
T h e T a k e των Avi Lewis και Naomi Klein (2003), ένα ντοκιμαντέρ για το κίνημα καταλήψεων εργοστασίων στην Αργεντινή μετά το κραχ του 2001(με αγγλικούς υπότιτλους):
T H E K I L L E R S (Οι φονιάδες), η άγνωστη πρώτη ταινία (μικρού μήκους, 1958) του Andrei Tarkovsky, όταν αυτός σπούδαζε ακόμα κινηματογράφο στη Μόσχα, σε συνεργασία με τη φίλη του Μ. Μπέικου, ελληνίδα πολιτική πρόσφυγα στην ΕΣΣΔ, βασισμένη στο ομότιτλο διήγημα του Ernest Hemingway:
