Βρετανικό νεκροταφείο Μπράλου

Οι περισσότεροι θα το έχουμε προσέξει, μια καλοστημένη, πέτρινη μάντρα στα δεξιά του δρόμου Άμφισσα – Λαμία, λίγο έξω από τη Γραβιά και στην κατεύθυνση προς Λαμία, που γράφει BRALO BRITISH CEMETERY. Τη δουλειά έχει όμως ένα βρετανικό νεκροταφείο στη Φωκίδα, από πότε βρίσκεται εκεί, ποιοι βρίσκονται θαμμένοι εκεί και ποιος φροντίζει – αν το έχετε παρατηρήσει είναι πάντα πολύ τακτοποιημένο – αυτό το αλλόκοτο για την περιοχή μνημείο;

Σύμφωνα με το Commonwealth War Graves Commission, το νεκροταφείο του Μπράλου βρίσκεται εκεί από το 1917 και τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, όταν και οι δυνάμεις την Αντάντ χρησιμοποιούσαν το λιμάνι της Ιτέας και τη σιδηροδρομική γραμμή του Μπράλου για μεταφορά εφοδίων στο μέτωπο της Μακεδονίας. Τα γερμανικά υποβρύχια περιπολούσαν στη Μεσόγειο και οι συμμαχικές δυνάμεις έπρεπε να βρουν πιο ασφαλές και σύντομο δρόμο ανεφοδιασμού: Τάραντας – Ιτέα και μετά στο σταθμό του Μπράλου. Εκεί υπήρχε στρατιωτικό νοσοκομείο και στη συνέχεια, απ’ τον Οκτώβρη του 1917 και το νεκροταφείο. Σήμερα στο νεκροταφείο βρίσκονται 102 τάφοι, 95 ανδρών της Βρετανικής Κοινοπολιτείας και 7 άλλων εθνικοτήτων. Χαρακτηριστικό πολύ είναι πως ένα μεγάλο ποσοστό των θαμμένων έχει σαν αιτία θανάτου την μεγάλη επιδημία γρίπης (Ισπανική Γρίπη) που σάρωσε ολόκληρη την υφήλιο μεταξύ 1918 και 1920.

Μην Ταΐζεις το Αδηφάγο Κήτος!

Εξαιρετικό από το : http://to-adifago-kitos.gr/

Σταμάτα. Πάρε μια βαθιά ανάσα. Κάνε πίσω.

Πιθανότατα έχεις φτάσει σε αυτήν τη σελίδα γιατί θεάθηκες να απαντάς σε ένα δύσκολο άτομο σε κάποιο δημόσιο χώρο συζήτησης, όπως μία λίστα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ή ένα φόρουμ. Με πολιτισμένο και υψηλής πνευματικότητας ύφος, τους έδινες μια δίκαιη ευκαιρία ακρόασης, με την ελπίδα μιας παραγωγικής συζήτησης.

Αυτό είναι αξιέπαινο και τιμητικό για σένα, αλλά το σχέδιο θα λασπώσει και θα σου γυρίσει πίσω σαν μπούμερανγκ. Απαντώντας σε αυτά τα άτομα, το μόνο που πετυχαίνεις είναι να τα ενθαρρύνεις. Κάθε ήρεμη, λογική, και προσεκτικά διατυπωμένη απάντηση που γράφεις, απλά γεννά ακόμη ένα ασυνάρτητο κατεβατό. Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να σταματήσεις να απαντάς αυτήν τη στιγμή.

Η μόνη διέξοδος είναι να διακόψεις τον κύκλο.

Θα μπεις στον πειρασμό να δοκιμάσεις μια στρατηγική αντιπαράθεσης, απαντώντας σε κάθε κείμενο του προκλητικού με μια παθιασμένη καταδίκη αυτών που έγραψε. Αυτό θα φανεί ικανοποιητικό για λίγο, αλλά σταδιακά θα συνειδητοποιήσεις ότι κάνεις μια τρύπα στο νερό: Αυτό το άτομο θα απαντά με κάτι εντελώς άσχετο, και θα αναρωτιέσαι γιατί μπήκες καν στον κόπο να ασχοληθείς. Εν τω μεταξύ, κάποιοι άλλοι στη λίστα θα δουν τη "συζήτηση" και πιθανόν να ακολουθήσουν με δικά τους flames, τα οποία δε θα ωφελήσουν σε τίποτα. Μην σπαταλάς τον χρόνο σου προς αυτή την κατεύθυνση.

Η μόνη λύση είναι να σταματήσεις το πρόβλημα στη ρίζα του -- που είναι τελικά: η προσοχή σου. Αυτοί οι ανθρώποι τρέφονται από την προσοχή των άλλων και των απαντήσεων τους. Δεν ενδιαφέρονται για το ποια είναι η απάντηση, αρκεί να λάβουν κάποια απάντηση. Δε διαβάζουν το περιεχόμενο αυτών που γράφεις, το μόνο που βλέπουν είναι το γεγονός ότι έγραψες κάτι. Συνεπώς, η καλύτερη λύση είναι να τους αγνοείς. Μην τους μιλάς. Μην ανταλλάζεις μηνύματα. Μην αναγνωρίζεις την ύπαρξη τους.

Αν πρέπει να απαντήσεις οπωσδήποτε, τότε γράψε ένα μήνυμα μιας γραμμής με ένα σύνδεσμο σε αυτήν τη σελίδα, ούτως ώστε οι υπόλοιποι στη λίστα να καταλάβουν τι σκέφτεσαι.

Μαζί, μπορούμε να πετύχουμε!

On The Road Again

Επετειακό – Η μάχη στις Καρούτες, 5/8/1944

Από το ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ, ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ - 1985.

Όλα τα γουρούνια την ίδια μούρη έχουν *

* όπου γουρουνόφατσες, οι έλληνες και βρετανοί δημοσιοκάφροι

Μία υπέροχη μέρα

Κόκκινο, το αγαπημένο μου χρώμα…

Ευτυχώς εδώ στην Ελλάδα βάλαμε πάτο στο βαρέλι, σώσαμε το ευρώ και άλλα τέτοια φαιδρά.

Ακροδεξιός: ο καλύτερος φίλος του εργοδότη

Συμπληρωματικά και καπάκι με την προηγούμενη ανάρτηση, το παρακάτω βίντεο με το πρόσφατο παραλήρημα του μπουμπούκου:

Για να μην ξεχνάμε τίνος τα ταξικά-οικονομικά συμφέροντα εκφράζει ο πάσης φύσης και απόχρωσης ακροδεξιός και οι συνοδοιπόροι του, καθώς και τα μέσα που σκοπεύει να χρησιμοποιήσει για να μας τα επιβάλει.

Η ετήσια ακροδεξιά μάζωξη στο Κλήμα Φωκίδας

Επειδή οι εποχές που έρχονται είναι δύσκολες και πρέπει να αποφασίσεις ‘με ποιους θα πας και ποιους θ’ αφήσεις’, κάποιοι φαίνεται να έχουν διαλέξει συνοδοιπόρους.

Αξίζει να μεταφερθεί αυτούσιο το παράπονο των χρυσαυγιτών για τον φετινό ‘εορτασμό’ :

Η σεμνή τελετή έγινε παρουσία των συγγενών των θυμάτων και εκπροσώπων αντιστασιακών οργανώσεων.

(έτσι εξηγείται η παρουσία γνωστών μας προσώπων;)

Αξιοπρόσεκτο είναι ότι για πρώτη φορά φέτος η οργάνωση της εκδήλωσης ΔΕΝ έγινε από τη νομαρχία όπως τις άλλες χρονιές αλλά από τον σύνδεσμο πολεμιστών του 5/42 συντάγματος ευζώνων.

(μην είστε και αχάριστοι, κοτζάμ μνημείο σας αναστηλώσανε πέρσι)

ΔΕΝ παρέστησαν επίσης εκπρόσωποι των στρατιωτικών και αστυνομικών αρχών που αυτό αποτελεί προσβολή στη μνήμη εκείνων που σφαγιάστηκαν από τους απάτριδες κομμουνιστές και θα πρέπει να ντρέπονται που φοράνε την τιμημένη στολή του Έλληνος Αξιωματικού. Μα πού να την βρούνε την ντροπή οι καρεκλοκένταυροι κομματικοί χαρτογιακάδες με τις δάφνες στα πηλίκια;

(τα ίδια άραγε να πιστεύουν και οι άλλοι παρευρισκόμενοι εκεί, αλλά να ντρέπονται να το φωνάξουν;)

Πάντως αξίζει προσοχής πως οι εκπρόσωποι των χρυσαυγιτών ήταν απ’ την οργάνωση της νοτιοδυτικής Ελλάδας, προφανώς οι απόγονοι αυτών που γλίτωσαν τη μάχη, πέρασαν στην Πάτρα και επάνδρωσαν τους ταγματαλήτες. Οι πατρινοί εμφανίστηκαν, οι ντόπιοι σε ποιες ζεστές αγκαλιές εκκολάπτονται ακόμα;

Καταστροφή κεφαλαίου

«Και πράγματι, από το 1825, όταν ξέσπασε η πρώτη γενική κρίση, όλος ο βιομηχανικός και εμπορικός κόσμος, η παραγωγή και η ανταλλαγή όλων των πολιτισμένων λαών, καθώς και των λιγότερο ή περισσότερο βαρβαρικών τους εξαρτημάτων, εξαρθρώνονται περίπου κάθε δέκα χρόνια. Η κυκλοφορία των εμπορευμάτων σταματάει, οι αγορές έχουν παραγεμίσει, τα προϊόντα βρίσκονται εκεί, τόσο μαζικά όσο και απούλητα, το μετρητό χρήμα γίνεται αόρατο, οι πιστώσεις εξαφανίζονται, τα εργοστάσια κλείνουν, οι εργαζόμενες μάζες στερούνται μέσων για την ύπαρξή τους, επειδή παρήγαγαν υπερβολικά απ' αυτά πολλά, η μια χρεοκοπία ακολουθεί την άλλη, και ο ένας πλειστηριασμός τον άλλο.

Η στασιμότητα αυτή διαρκεί χρόνια, παραγωγικές δυνάμεις όσο και προϊόντα σπαταλούνται και καταστρέφονται μαζικά, μέχρι να διατεθούν, επιτέλους, οι συσσωρευμένες μάζες των εμπορευμάτων και, μάλιστα, με μεγαλύτερη ή μικρότερη υποτίμηση, μέχρι να ξαναβρούν, σιγά-σιγά, το ρυθμό τους η παραγωγή και η ανταλλαγή.

Έπειτα, ο ρυθμός, σιγά-σιγά, επιταχύνεται, γίνεται τριποδισμός, ο βιομηχανικός τριποδισμός γίνεται καλπασμός και αυτός, με τη σειρά του, αυξάνεται και εξελίσσεται πάλι στην αχαλίνωτη πορεία ενός ολοκληρωμένου βιομηχανικού, εμπορικού, πιστωτικού και κερδοσκοπικού αγώνα δρόμου μετ’ εμποδίων για να φτάσει στο τέλος πάλι, μετά από τα πιο ριψοκίνδυνα σάλτα, στον τάφο του κραχ. Και, έτσι, το ίδιο επαναλαμβάνεται κάθε φορά από την αρχή».

Αντι-Ντίρινγκ, Φ. Ένγκελς, σελ. 427-428

Η οπτικοποίηση της διαδικασίας που περιγράφει ο Ένγκελς προέρχεται από το sibilla-gr-sibilla.blogspot.com και αποτελεί ευγενική προσφορά του ομίλου ΔΟΛ, ο οποίος μετά το κλείσιμο των Ελληνικών Γραμμάτων και την καταστροφή των παραγωγικών δυνάμεων, ολοκλήρωσε την απαξίωση κεφαλαίου με την καταστροφή των συσσωρευμένων μαζών των εμπορευμάτων. Γιατί και τα βιβλία, εμπόρευμα είναι.

Τα μικροαστικά

Μικροαστοί θα σας φάνε τα παιδιά σας, θα σας φάνε ζωντανούς, κανίβαλοι, κανίβαλοι θα γίνουν.

Τα μικροαστικά από το Σφυροδρέπανο:

Για το βλαδίμηρο οι μικροϊδιοκτήτες-μικροπαραγωγοί αναπαράγουν αδιάκοπα τον καπιταλισμό, βάσει της ακατανίκητης δύναμης της συνήθειας. Και η ρόζα –αν δε με απατά η μνήμη μου- παρομοίαζε τη μεσαία τάξη με κάποιον που ανεβαίνει σε μια πλαγιά, σέρνοντας έναν βράχο κι έχει την αυταπάτη ότι μπορεί να σταματήσει στα μισά της ανηφόρας και να παραμείνει εκεί σταθερός. Ώσπου τον παίρνει ο κατήφορος, τον τσακίζει ο βράχος της προλεταριοποίησης και καταλήγει στους πρόποδες της κοινωνικής πυραμίδας.

Κάποιοι άλλοι διαχωρίζουν την έννοια του μικρού αστού –δηλ του μικρού ιδιοκτήτη καπιταλιστή- από αυτήν του μικροαστού –ή τουλάχιστον δεν τις ταυτίζουν. Κι αν το ερμηνεύω σωστά, το κόμμα υιοθετεί εν μέρει αυτόν το διαχωρισμό και μιλά για μισθωτούς εργαζόμενους που παρουσιάζουν μικροαστικά χαρακτηριστικά βάση του εισοδήματος ή της θέσης τους στην παραγωγή –πχ στο αστικό κράτος, ή σε κάποιον ιδεολογικό μηχανισμό του.

Κρατήστε σφιχτά τον μικροαστισμό σας, όπως λέει κι ο τζωρτζ όργουελ στον τίτλο ενός μυθιστορήματός του, που όμως δε μιλούσε για το στάλιν και την εσσδ και δεν έγινε ευρύτερα γνωστό.

Ποιοι είναι μικροαστοί όμως; Ποια είναι τα όρια της τάξης τους και της συνείδησής τους που αναγνωρίζει τον εχθρό στα μονοπώλια, αλλά ονειρεύεται να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη, με τη μαζοχιστική λογική: ό,τι δε μπορείς να πολεμήσεις, αγάπησέ το; Και το κυριότερο, ποιος τους εκφράζει πολιτικά; Ας ξεκινήσουμε με αυτό το τελευταίο.

Κι ενώ ακόμα δεν κηδεύσαν τους νεκρούς τους οι Νορβηγοί…

Μια ελληνική lifo-style αντίληψη των πραγμάτων για την τραγωδία της Νορβηγίας, την οποία, αν δεν έχεις την οξύτητα πνεύματος και λόγου του Πιτσιρίκου, δεν την πιάνεις:

«Από την άλλη, κανείς δεν έχει σχολιάσει ακόμα το γεγονός ότι η επίθεση με τα περισσότερα θύματα στη Νορβηγία έγινε σε νησάκι όπου βρίσκονται οι κατασκηνώσεις της Νεολαίας του κυβερνώντος Εργατικού Κόμματος.

Δηλαδή, όλοι θεωρούν φυσιολογικό να είναι μέλη σε κομματική νεολαία παιδιά 14 χρονών – καλύτερα να τα γράφουν στο Κόμμα οι γονείς τους με το πού γεννιούνται.

Μετά από αυτό το μακελειό, θα πρέπει να καταλάβουν επιτέλους όλοι πως πρέπει να διαλυθούν όλες οι κομματικές νεολαίες σε ολόκληρο τον κόσμο. Δεν φτάνει που αποβλακώνουν τα παιδιά – τώρα αποδεικνύονται και πολύ επικίνδυνες για τη ζωή τους.

Δεν θα πρέπει να περάσει απαρατήρητο και το γεγονός ότι ο δράστης εμφανίστηκε ντυμένος αστυνομικός. Προφανώς, για να νομίσουν τα άτυχα πιτσιρίκια πως θα τους πουλήσει ναρκωτικά και να τρέξουν κοντά του.»

!!! Γονείς προσοχή, μην αφήνετε τα παιδιά σας να γράφονται σε κομματικές νεολαίες γιατί θα τα πλησιάζουν οι αστυνομικοί να τους πουλήσουν ναρκωτικά. Αφήστε τα να πάνε στο Σύνταγμα με τους αγανακτισμένους και τον Πιτσιρίκο, όπου τα ναρκωτικά τα ψεκάζει τζάμπα η αστυνομία. Ή καλύτερα ρίχτε τα στο διαδίκτυο και την τηλεόραση όπου η μαστούρα πιάνει, τζάμπα πάντα, και σας. !!!

Στη φωτογραφία, αστυνομικός μοιράζει ναρκωτικά στα πιτσιρίκια.

(Φωτογραφία από ελικόπτερο: ο οπλισμένος είναι ο Αντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ. Τα θύματά του έχουν σκεπαστεί με πίξελ (Reuters) )

Από τέτοια ευφυολογήματα και εξυπνάδες το μόνο εύκολο. Αρκεί να μη σε διαβάζει καμιά χαροκαμένη Νορβηγίδα μάνα…

Κ. Μαρξ: μια σύντομη βιογραφία

Από το MARX FOR BEGINNERS του Μεξικάνου σκιτσογράφου RIUS (Eduardo del Rio), ένα κόμικ για τον Μαρξ και τον Μαρξισμό. Αμερικάνικη έκδοση με απόδοση στα αγγλικά. Αν κυκλοφορούσε και η ελληνική απόδοση στο διαδίκτυο, ακόμα καλύτερα.

Selective - Restricted default

Το selective default δεν είναι ένα πραγματικό γεγονός. Είναι στην πραγματικότητα μία αξιολόγηση. Είναι ένα επίπεδο αξιολόγησης το οποίο βεβαίως τοποθετείται κάτω από τα επίπεδα τα οποία συνήθως χρησιμοποιούνται, αλλά δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να μετατρέπουμε μία πρόσληψη - μία perception αν μου συγχωρήσετε την έκφραση- με μια πραγματικότητα και δεν πρέπει να μετατρέπουμε την εκτίμηση ή την πρόσληψη σε αυτοτροφοδοτούμενη προφητεία … Επαναλαμβάνω η λέξη επιλεκτική χρεοκοπία τρομάζει χωρίς λόγο. Γι’ αυτό και χρησιμοποιώ επιμόνως τον αγγλικό όρο selective default. Αυτό δεν είναι ένα πραγματικό γεγονός, δεν είναι χρεοκοπία. Είναι μια αξιολόγηση κρατικών ομολόγων που κάνουν οι τρεις γνωστοί οίκοι αξιολόγησης. Δεν δημιουργεί αυτό από μόνο του μια πραγματικότητα, ούτε ενεργοποιεί τον περιβόητο μηχανισμό των CDS.

Ε. Βενιζέλος, 12 Ιουλίου 2011

Άρα, αφού κατά την υπουργάρα – παντογνώστη και των οικονομικών, το selective default (επιλεκτική χρεοκοπία) είναι απλώς μια αξιολόγηση, ένας χαρακτηρισμός των οίκων αξιολόγησης, ήθελα να δω πως το ορίζουν οι ίδιοι οι οίκοι αξιολόγησης. Σαν ένα γεγονός ή σαν μια ‘αυτοτροφοδοτούμενη προφητεία’;

SD and D - Standard & Poor's

An obligor rated 'SD' (selective default) or 'D' has failed to pay one or more of its financial obligations (rated or unrated) when it came due. A 'D' rating is assigned when Standard & Poor's believes that the default will be a general default and that the obligor will fail to pay all or substantially all of its obligations as they come due. An 'SD' rating is assigned when Standard & Poor's believes that the obligor has selectively defaulted on a specific issue or class of obligations, excluding those that qualify as regulatory capital, but it will continue to meet its payment obligations on other issues or classes of obligations in a timely manner. A selective default includes the completion of a distressed exchange offer, whereby one or more financial obligation is either repurchased for an amount of cash or replaced by other instruments having a total value that is less than par.

RD: Restricted default - Fitch Ratings

'RD' ratings indicate an issuer that in Fitch Ratings’ opinion has experienced an uncured payment default on a bond, loan or other material financial obligation but which has not entered into bankruptcy filings, administration, receivership, liquidation or other formal winding-up procedure, and which has not otherwise ceased business. This would include:

a. the selective payment default on a specific class or currency of debt;

b. the uncured expiry of any applicable grace period, cure period or default forbearance period following a payment default on a bank loan, capital markets security or other material financial obligation;

c. the extension of multiple waivers or forbearance periods upon a payment default on one or more material financial obligations, either in series or in parallel; or

d. execution of a coercive debt exchange on one or more material financial obligations.

Άρα, ο χαρακτηρισμός του selective ή το restricted default, πάντα κατά τους οίκους αξιολόγησης, έπεται της μη πληρωμής κάποιου μέρους του χρέους. Απλώς γίνεται επιλογή στο ποιοι θα πληρωθούν στην ώρα τους και ποιοι όχι και μάλλον κάτι τέτοιο ετοιμάζεται τώρα σε Βρυξέλλες – Βερολίνο – Ρώμη. Είναι γεγονός και όχι πρόβλεψη. Δεν έχω να τα πληρώσω τώρα όλα και επιλέγω ή μάλλον επιλέγουν άλλοι για μένα, τις προτεραιότητες.

Δηλαδή τι ποιο ξεκάθαρο από μερική απαξίωση-καταστροφή κεφαλαίου και παραδοχή χρεοκοπίας;

Να δούμε τι άλλες βλακείες θα σκαρφιστεί να μας πει ο μέγας γλωσσοπλάστης και βερμπαλιστής Μπένι…

Τρεις Σαμουράι, Δυο Ζόμπι κι Ένα Νερόφιδο

Τοτέμ

(promo track)

Παραγωγή: Damned1

Στίχοι/Παρουσίαση: Totem

*συμμετέχει και η χορωδία αούγκανων "Κάηκε Κάηκε"

Από τον δίσκο "Θαμμένος Μπρούμυτα" που θα κυκλοφορήσει σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων στις 20 Ιουλίου.

Οι στίχοι των κομματιών υπάρχουν στο totem91.webs.com

Πληροφορίες στο psyclinictactix.webs.com

Μία ψύχραιμη ματιά

Πόσο δύσκολο είναι τελικά το "μαζί" από το blog του Γιώργου Σαρρή

Από τις απίστευτα άσχημες στιγμές αυτών των 40 και κάτι ημερών ήταν αυτό που έγινε το απόγευμα της Τρίτης 28 Ιούνη στην Αμαλίας γύρω στις 8μμ.

Το ΠΑΜΕ με μια πολύ μεγάλη συγκέντρωση μπήκε στην πλατεία ερχόμενο από τους στύλους του Ολυμπίου Διός όπου αναγκάστηκε να σταματήσει και να οπισθοχωρήσει από αποδοκιμασίες μερικών δεκάδων που περίμεναν εκεί και κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα πολύ αρνητικό κλίμα και μια επικίνδυνη ατμόσφαιρα. Φωνές που έλεγαν "αίσχος" ή "έξω", βρισιές για "πρόβατα", γιουχαΐσματα κλπ, αλλά και μερικές φορές και διάφορα αντικείμενα στον αέρα έκαναν το στομάχι πολλών απο τους συγκεντρωμένους εκεί -κι ανάμεσά τους και το δικό μου- να σφιχτεί , αφού ουσιαστικά αυτό που συνέβαινε ήταν το να ενώνονται για άλλη μια φορά τον τελευταίο καιρό χρήσιμα κομμάτια του κινήματος που ήταν χωρισμένα σε προηγούμενα συλλαλητήρια. Συνέβαινε δηλαδή αυτό που αποτελεί επιθυμία της τεράστιας πιστεύω πλειοψηφίας όσων ασχολούνται και συμμετέχουν στα των δρόμων και έχουν αγωνία για το πως θα γίνουν οι κινητοποιήσεις πιο αποτελεσματικές.

Σκεφτόμουνα τι θα γινόταν αν οι "αυθόρμητες" αντιδράσεις αυτών των λίγων -που παρέσυραν και αρκετούς άλλους- έβρισκαν απάντηση από ανάλογες των διαδηλωτών που ήταν μέσα στα μπλοκ του ΠΑΜΕ που ήταν μερικές δεκάδες χιλιάδες κι αμέσως το έβγαζα από το μυαλό μου.

Πολλοί θα πουν ότι οι αποδοκιμασίες είχαν να κάνουν με την αποχώρηση του ΠΑΜΕ όταν άρχισαν τα επεισόδια στις 15/6 ή την παραμονή στην πλατεία την Τρίτη το πρωί μόνο από τις 10 ως τις 12 και συναισθηματικά λέγοντας μοιάζει να έχουν δίκιο. Υπάρχουν όμως κι άλλες πλευρές που πρέπει να σκεφτεί κανείς.

Το ΠΑΜΕ (και το ΚΚΕ) έχει την εκτίμηση ότι δεν είναι στιγμή βίαιης σύγκρουσης με τις δυνάμεις καταστολής (που είναι μόνο η βιτρίνα της βίαιης πλευράς του όπως λένε) κι ότι κάτι τέτοιο μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ στο κίνημα που μαζικοποιείται τελευταία έντονα. Πιστεύει ότι όσο πιο μεγάλη είναι η συμμετοχή του κόσμου κι όσο πιο ταξικό και πολιτικοποιημένο το διεκδικητικό πλαίσιο που μπαίνει, τόσο μεγαλύτερη είναι η πίεση που ασκείται. Έχει επίσης την άποψη ότι τη στιγμή και τους όρους της σύγκρουσης θα πρέπει να την επιλέξει το κίνημα και όχι η αυθόρμητη οργή μιας μερίδας διαδηλωτών , μια μικρή οργανωμένη ομάδα, ή και η ίδια η αστυνομία και το κράτος προκαλώντας με βία τους διαδηλωτές. (Ίσως θα υπάρχουν και κάποια άλλα επιχειρήματα που μου διαφεύγουν αφού δεν είμαι στο ΠΑΜΕ και απλά προσπαθώ να παρουσιάσω τη δική μου οπτική γωνία).

Άλλες δυνάμεις έχουν τελείως διαφορετική άποψη και πιστεύουν ότι θα μπορούσαν οι διαδηλώσεις να προκαλέσουν εξέγερση που να ρίξει την κυβέρνηση. Άλλες πάλι απόψεις βρίσκονται ανάμεσα ή και έξω από τα όρια αυτών των δύο.

Είναι σωστή ή εκτίμηση του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ ή είναι λάθος;

Δεν ξέρω. Σε ότι με αφορά έμεινα στο δρόμο και λέω με ειλικρίνεια ότι το ίδιο θα ήθελα να κάνει και το ΚΚΕ με το ΠΑΜΕ.

Δεν με ενδιαφέρει όμως να το αναλύσω ή να απαντήσω το ερώτημα συνολικά σε αυτό το σημείωμα. Για να πω την αλήθεια δεν έχω και καθαρή απάντηση για το ζήτημα της σύγκρουσης εδώ και τώρα.

Εκδηλώσεις στο Γαλαξίδι

Για το δημόσιο χρέος, τους τοκογλύφους και την ολιγοπωλιακή του διαχείριση

Έστω και με ένα χρόνο καθυστέρηση, γιατί αυτά έπρεπε να τα βροντοφωνάζουν και να τα κάνουν σημαία πέρσι τον Μάιο, στο ΚΚΕ αποφάσισαν να ασχοληθούν και να προβάλουν το ζήτημα της διαχείρισης του κρατικού χρέους. Τοκογλυφικά και ολιγοπωλιακά, πλην όμως νόμιμα και συστημικά. Έτσι δουλεύει το σύστημα. Το απόσπασμα είναι από την ομιλία της Παπαρήγα σήμερα στη βουλή, στη συζήτηση για την ψήφο εμπιστοσύνης.

Απόσπασμα βίντεο, δανεισμένο απ’ το ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

Και οι 22 τοκογλύφοι, αυτούς που οι άλλοι μας λένε ‘αγορές’ και μερικοί αναφέρονται στο βίντεο, βρίσκονται στο site του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους, άλλη αμαρτία κι αυτή. Ο ισχύων κανονισμός λειτουργίας των βασικών διαπραγματευτών αγοράς φέρει την υπογραφή Παπακωνσταντίνου και Προβόπουλου στην 2/95173/0023/Α κοινή απόφαση του υπουργού Οικονομικών και του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας και ημερομηνία 31/12/2009. Από κει και πέρα, άρχισαν τα όργανα.

Καλή όρεξη

Δυο προσεγγίσεις για την οικονομική καπιταλιστική κρίση και ένας κωλοτούμπας

Από το ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

Ο δημοσιογράφος Γιώργος Δελαστίκ είναι στέλεχος του Νέου Αριστερού Ρεύματος και διευθυντής της εφημερίδας «Πριν». Με αυτή την έννοια οι απόψεις που εκφράζει ανταποκρίνονται στις πολιτικές θέσεις της συλλογικότητάς του. Στο βίντεο που παραθέτουμε τον ακούμε να τοποθετείται για την καπιταλιστική οικονομική κρίση, ενώ είναι εμφανή το διαφορετικό σκεπτικό της προσέγγισης που κάνει για το ίδιο θέμα ο υπεύθυνος του τομέα Οικονομικών του ΚΚΕ, Μ. Παπαδόπουλος, στο ίδιο βίντεο.

Και ο κωλοτούμπας Π. Οικονόμου, νέος υφυπουργός, αναπληρωτής υπουργός, κάτι τέτοιο πάντως, επί των Οικονομικών. Μέχρι προχθές αντιμνημονιακός, φωνακλάς, πασόκος βουλευτής.

Να βγούμε από το μνημόνιο μια ώρα αρχύτερα : γίνεται! (30-3-11)

Το πλήρες κείμενο των θέσεων του Παντελή Οικονόμου στην Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Βουλής (30 Μαρτίου 2011)

Τα πράγματα είναι ζόρικα και θα γίνουν ακόμη πιο ζόρικα

Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ ενημερώνει το λαό ότι δεν θα πάρει μέρος σε καμιά διαδικασία της βουλής που αφορά το «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα», ούτε στην αρμόδια επιτροπή, ούτε στην ολομέλεια. Με όλους τους κομμουνιστές και τις κομμουνίστριες συμμετέχει στις απεργίες, γενικότερα στους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες.

Ανακοίνωση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ για το μεσοπρόθεσμο – 14/6/2011

Καλούμε τους Βουλευτές όλων των πτερύγων, να μην αποδεχθούν αυτή την πρωτοφανή διαδικασία ευτελισμού του κοινοβουλευτισμού και της δημοκρατίας. Η Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ δίνει τη μάχη μέσα και έξω από τη Βουλή για να αποτραπεί αυτό το έγκλημα εις βάρος του ελληνικού λαού. Αυτό θα πράξουμε και αύριο. Σε κάθε περίπτωση, δεν πρόκειται να νομιμοποιήσουμε με την παρουσία και την ψήφο μας μια πρωτοφανή διαδικασία αλλοίωσης της λαϊκής βούλησης.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ-Να μην περάσει το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα – 14/6/2011

Όταν διαβάζω τέτοιες ανακοινώσεις, μία μέρα πριν τη μεγάλη απεργία όπου και αναμένεται μέγα πλήθος και κάθε καρυδιάς καρύδι, μετά και την απελευθερωτική διαδικασία του κινήματος των αγανακτισμένων, τότε ανησυχώ. Ειδικά με τη στάση του ΚΚΕ που σπεύδει να τονίσει και να καταστήσει σαφές τη μη συμμετοχή του στις διαδικασίες της ψήφισης του μεσοπρόθεσμου (κανονικά κάτι αυτονόητο για κομμουνιστές, αλλά τέλος πάντων), σα να προσπαθεί να τονίσει στα πλήθη που θα είναι αύριο έξω απ’ τη βουλή, ότι εμείς δεν είμαστε ίδιοι με τους άλλους και είμαστε έξω με σας και όχι μέσα. Με μια αγωνία όμως, πρωτόγνωρη για ΚΚΕ. Σε παρόμοιο μήκος κύματος και η ανακοίνωση της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ. Σα να επίκειται κάτι σοβαρό αύριο ή τις επόμενες μέρες. Ελπίζω να είναι μόνο η ιδέα μου.

Τα λόγια της πλατείας

Όπως αυτά βγαίνουν απ' τα πανό και τα πλακάτ της πλ. Συντάγματος