Τρεις Σαμουράι, Δυο Ζόμπι κι Ένα Νερόφιδο

Τοτέμ

(promo track)

Παραγωγή: Damned1

Στίχοι/Παρουσίαση: Totem

*συμμετέχει και η χορωδία αούγκανων "Κάηκε Κάηκε"

Από τον δίσκο "Θαμμένος Μπρούμυτα" που θα κυκλοφορήσει σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων στις 20 Ιουλίου.

Οι στίχοι των κομματιών υπάρχουν στο totem91.webs.com

Πληροφορίες στο psyclinictactix.webs.com

-Τις παλιές τις εποχές που ήταν όλα πιο αγνά,

που ήταν τα ζώα μου αργά κι ερχόμουν απ'το πουθενά,

όλοι με κατηγορούσαν για όσα έκανα.

Τώρα αγανακτούν γιατί όσα έκανα δεν έφταναν.

-Με καταριούνται γενιές και γενιές απελπισμένων

γιατί δεν θέλαν να πιστέψουνε το μέλλον.

Θέλαν να νιώθουν πως τα πράματα θα γίνουνε καλύτερα,

και τους χάλαγα τη σούπα γιατί ήξερα.

-Δεν έχει σημασία το να εύχεσαι κάτι,

άμα θες να στο φέρουν για πρωϊνό στο κρεββάτι.

Σημασία έχει να εκπαιδεύσεις τα μυαλά σου

για να δίνουν εντολές μπας και σηκώσεις τα κουλά σου.

-Οι αγανακτισμένες ψυχές είν' ανεκπαίδευτες.

Πάνε οι εποχές που δεν σ'αφήναν όταν έπεφτες.

Όλοι ξέρουμε να αποφεύγουμε τρικλοποδιές.

Δεν μασάμε από απειλές, ούτε αναποδιές.

-Και τώρα είμαστε εδώ στο σταυροδρόμι της σκέψης.

Κι όλοι ψάχνουν να πιστέψουνε σε εμπνεύσεις.

Ε, λοιπόν δεν πιστεύω. Δεν γουστάρω εμπνευσμένους.

Προτιμώ τους τρελούς και τους πυροβολημένους!

-Προτιμώ μιλάω και τα κανάλια να με βρίζουνε

παρά να αγανακτώ και να με γλείφουνε.

Προτιμώ πεσιμισμό για να αντέξω παρακάτω,

παρά να εθελοτυφλώ πως το βαρέλι έχει πάτο.

-Προτιμώ να πολεμάω με δαίμονες και διάολους

παρά να αγαπάω βολεμένους κι άλαλους.

Προτιμώ να γδάρω το ίδιο μου το δέρμα με φαλτσέτα

από τις προσευχές και τ' αναμμένα σπαρματσέτα.

-Προτιμώ να παίζω ξύλο με τα σίδερα

απ'το να ζω συμβιβασμένα και καλύτερα.

Προτιμώ να αγωνίζομαι για κάτι που δεν γίνεται

παρά να σιγοντάρω τη ζωή μου να ξεσκίζεται.

-Τέλος προτιμώ να με θεωρείτε χαλασμένο,

ένα χαρτί χιλιοπαιγμένο. Τελειωμένο.

Γιατί έτσι θα σας έρθει απρόσμενο,

ένα μέλλον με ακριβό περιεχόμενο.

-Στην αγανάκτησή μου πείτε ότι την έχω γραμμένη.

Έχει γλαρόσουπα σπίτι, και να μη με περιμένει.

Δεν μπορώ να αγανακτήσω. Με προλάβανε.

Και τώρα κάνουν όλοι ό,τι είχα πει ότι θα κάνανε.

-Στους τυφλούς ο μονόφθαλμος θα βασιλεύει πάντα.

Κι εγώ που έχω δυο μάτια πρέπει να κάνω στη μπάντα,

ή για να τους πείσω, να βγάλω το ένα μάτι μου.

Και μετά να πάω κοντά να σκαρφαλώσουνε στην πλάτη μου.

-Σαν γαϊδούρι ξεσαμάρωτο.

Να περιμένω εντολές κι ένα καρότο αζαχάρωτο.

Να βαφτιστώ απολιτίκ να με δεχτούνε,

κι ας είμαι ίδιος όπως τώρα, που δεν με ακούνε.

-Μόνο έτσι θα γίνουμε μια μάζα πολύχρωμη, νέα.

Όλα θα είναι ωραία. Μια μεγάλη παρέα.

Να βάλουνε στη μέση, εμένα για κορόιδο,

τρεις σαμουράι, δυο ζόμπι κι ένα νερόφιδο...