21η Απριλίου 1967 – η μέρα που η χούντα ήρθε κι έχεσε πάνω στη χώρα

ΧΟΥΝΤΑ! Η πρώτη σκέψη που έκαναν αυτοί οι οποίοι άνοιξαν τον «Φάκελο Ελλάς», κάπου στις ΗΠΑ, ήταν ότι επρόκειτο περί λάθους: κάποιοι προφανώς είχαν μπερδέψει τους φακέλους!... Χούντα, δηλαδή στρατιωτική δικτατορία, ήταν λύση για τις χώρες της Λατινικής Αμερικής και άλλες υπανάπτυκτες χώρες-Μπανανίες. (Η λέξη «χούντα» στα ισπανικά σημαίνει ένωση και έχει καθιερωθεί – από τις δικτατορίες της Λατινικής Αμερικής – σαν οργάνωση αξιωματικών που κατέκτησε ή θέλει να κατακτήσει την εξουσία…). Η Ελλάδα ήταν ευρωπαϊκή χώρα – άρα δεν θα μπορούσε να εφαρμοστεί σ’ αυτή τη χώρα συνταγή λατινοαμερικάνικη…

   
   Δεν…μπορούσε; Χα! Και μπορούσε! Και εφαρμόστηκε!! («μας την φόρεσαν», που λένε…). Και κράτησε…7 χρόνια – για να τελειώσει με την κυπριακή τραγωδία!!! Τελικά, φαίνεται ότι τα πράγματα ήταν πιο απλά από ό,τι φανταζόμαστε:

   
   1. Η Αμερική αποφάσισε να κάνει ένα πείραμα: να εφαρμόσει για πρώτη φορά συνταγή Λατινικής Αμερικής σε ευρωπαϊκή χώρα-Μπανανία, εγκαθιδρύοντας την πρώτη δικτατορία MADE IN USA στη γηραιά ήπειρο…

   
   2. Η Ελλάδα ήταν ευρωπαϊκή (και μεσογειακή) χώρα-Μπανανία, άρα θεωρητικά προσφερόταν για τέτοιο λατινοαμερικάνικο πείραμα, όπως και πρακτικά άλλωστε: η προετοιμασία (καλού κακού) γινόταν από χρόνια… Ο καθηγητής Λευτέρης Σταυριανός λέει ότι «η Ελλάδα είναι μια υπανάπτυκτη χώρα και, συνεπώς, μέρος του τρίτου κόσμου […] όχι μόνο μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο ή και το 1821 αλλά κατά τη διάρκεια των τελευταίων 500 ετών» και προσθέτει:

  
   «Όταν το 1829 η Ελλάδα έγινε κατ’ όνομα ανεξάρτητη, γεννήθηκε υπανάπτυκτη όπως ήταν και η  αυτοκρατορία από την οποία προήλθε. Από αυτή την άποψη, η ιστορική κληρονομιά της Ελλάδας είναι παρόμοια μ’ αυτή των χωρών της Λατινικής Αμερικής […]. Η Ελλάδα όχι μόνο γεννήθηκε υπανάπτυκτη αλλά έχει παραμείνει σ’ αυτή την κατάσταση μέχρι σήμερα…».

   Αν θέλουμε μάλιστα να ‘μαστε σαφέστεροι, βλέπουμε ότι η χώρα μας είχε – για τους Αμερικάνους – μια κάποια (πρακτική) σχέση με τη…Γουατεμάλα!

   
   Όταν οι Αμερικάνοι αποφάσισαν να επέμβουν στην χώρα αυτή για να ανατρέψουν τον πρόεδρο Τζάκομο Έρμπενς Γκούζμαν και να εγκαταστήσουν τον άνθρωπό τους, συνταγματάρχη Κάρολο Καστίλιο Άρμας (ένα είδος… «Παπαδόπουλου της Γουατεμάλας»), έστειλαν ως πρεσβευτή εκεί τον… «δικό μας» Τζον Πιουριφόι, τον χειρότερο πρεσβευτή των ΗΠΑ στη χώρα μας (1950 - 1953), που μόνο με τον… Τομ Μίλλερ θα μπορούσε ίσως να συγκριθεί! Ένα χρόνο μετά (1954), ο Πιουριφόι οργάνωσε το «πραξικόπημα της μπανάνας», που ονομάστηκε έτσι επειδή ο «αριστερός» πρόεδρος Γκούζμαν είχε περιορίσει ελάχιστα τα αποικιακά προνόμια της αμερικάνικης εταιρίας «Γιουνάιτεντ Φρουτ» και χρειαζόταν μία χούντα για να τα επαναφέρει και μαζί να επαναφέρει και την… τάξη στη χώρα. Ταυτόχρονα, η CIA αρχίζει να ασχολείται και με πολιτικές δολοφονίες, ενώ ο Πιουριφόι βρίσκει τον θάνατο σ’ ένα μυστηριώδες αυτοκινητιστικό δυστύχημα, μπροστά στα μάτια των δικών του…

   
   Όταν οι Αμερικάνοι αποφάσισαν να αντιμετωπίσουν την αντίσταση στη Γουατεμάλα μ’ ένα πιο βρώμικο πόλεμο (χρησιμοποίησαν τα «τάγματα θανάτου»: τα οργάνωσαν καλύτερα, υπό την άμεση καθοδήγηση της CIA, και άρχισε η συστηματική εξαφάνιση πολιτικών αντιπάλων, με τα πτώματα να μην βρίσκονται ποτέ ή να βρίσκονται σε ποτάμια και ομαδικούς τάφους ακρωτηριασμένα!), έστειλαν εκεί ως «σταθμάρχη» της CIA (1966 - 1967), με την κάλυψη του «πολιτικού συμβούλου» της πρεσβείας, έναν γνώριμό μας, τον Ρίτσαρντ Γουέλς, ο οποίος βρέθηκε για λίγο στην Αθήνα, στις αρχές της δεκαετίας του 1960, και μετά στη Λευκωσία, για να ξανάρθει στη χώρα μας την άνοιξη του 1975 ως «σταθμάρχης» και να δολοφονηθεί από την «Ε.Ο. 17 Νοέμβρη» τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς… (Βασική διαφορά: σε αντίθεση, ευτυχώς, με τη Γουατεμάλα, όπου ο πολύνεκρος εμφύλιος κράτησε 30 χρόνια, εδώ της ίδια χρονική περίοδο – των 30 χρόνων -, χώρεσαν και ο τρίχρονος Εμφύλιος και η εφτάχρονη δικτατορία. Όλα έγιναν από την Απελευθέρωση του 1944 ως τη μεταπολίτευση του 1974).

   Όταν οι Αμερικάνοι αποφάσισαν να εγκαθιδρύσουν δικτατορία στην Ελλάδα, δεν (ξέρουμε αν) έφεραν και κάποιον από τη… Γουατεμάλα. Το σίγουρο είναι ότι εδώ υπήρχαν οι προϋποθέσεις για να γίνουν όλα χωρίς προβλήματα – και έτσι έγιναν: στρατός, ανάκτορα, ένα κομμάτι της ΕΡΕ, ακόμα και ο «αυτοεξόριστος των Παρισίων» ιδρυτής της, συζητούσαν ή προετοίμαζαν μια… «εκτροπή», με στόχο κυρίως να μην ξαναπάρει η Ε.Κ. (και «οι Παπανδρέου», όπως έλεγαν) την εξουσία. Είχαν κάνει ήδη τα απαραίτητα (γενικότερα) μεγάλα βήματα!

   
   - Εκλογικό πραξικόπημα (με συμμετοχή και του στρατού) το 1961.

   - Συνταγματικό πραξικόπημα το 1965.

   
   Οι Αμερικάνοι «μας την έβαζαν», με το συμπάθειο (τη χούντα), σιγά σιγά και με το μαλακό (άλλο Λατινική Αμερική, άλλο Ευρώπη, διάολε!...), έτσι ώστε, η… οριστική επιβολή της ήταν θέμα χρόνου, διαμόρφωσης εσωτερικών συνθηκών, διεθνούς συγκυρίας…

Από το βιβλίο

Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ…

ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟ(ΛΟ)ΠΗΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ (1944 - 2007)

Του εκδότη-διευθυντή (1979 - 2005) της σατυρικής εφημερίδας «Το Ποντίκι» Κώστα Παπαϊωάννου

Εκδόσεις Καστανιώτη, 2008, σελίδες 145 – 147

Και θα μου πείτε ο Κυρ Παντελής του Πάνου Τζαβέλα που κολλάει; Κολλάει και παρακολλάει, γιατί μπορεί τη χούντα του 1967 να την προετοίμασαν και να την έφεραν ο στρατός, οι Αμερικάνοι, οι πολιτικοί και το παλάτι της εποχής, ΤΗΝ ΕΠΕΤΡΕΨΑΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΕΧΤΗΚΑΝ όμως οι κυρ Παντελήδες της εποχής, οι ιδιοτελείς, βολεψάκηδες, μικροαστοί του τότε. Όπως και κάθε μορφή και είδος τυραννίας, σε κάθε ιστορική περίοδο. Άξιοι συνεχιστές, τα παιδιά και τα εγγόνια τους σήμερα. Καλά ξεμπερδέματα…

* Το «η χούντα ήρθε κι έχεσε πάνω στη χώρα» αποδίδεται στην Ελένη Βλάχου

 * Ναι, στη φωτογραφία είναι ο ΑΝΘΙΜΟΣ με τους Ιερώνυμο, Παπαδόπουλο, Παττακό.