Ανταγωνιστικότητα και ανάπτυξη: ένα Γερμανικό παράδειγμα

Μας κατηγορούν όλοι, ντόπιοι και ξένοι, πως σαν Έλληνες και ελληνική οικονομία δεν είμαστε παραγωγικοί, ανταγωνιστικοί κλπ κλπ, σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρώπης. Με συνέπεια, να τραβάμε αυτά που τραβάμε. Επειδή λοιπόν το να μαθαίνεις και να υιοθετείς τα ‘best practices’ των καλύτερων, και συγκεκριμένα της ευρωπαϊκής ατμομηχανής – Γερμανία, αποφάσισα κι εγώ να διαβάζω γερμανικά sites, όπου βρω ελληνικά και αγγλικά, για να βρω ‘πως το κάνουν οι ειδικοί’. Και να ένα παράδειγμα.

Έχετε λοιπόν μια εταιρεία παραγωγής ζωοτροφών και θέλετε να την κάνετε πιο ανταγωνιστική, ελαττώνοντας το κόστος παραγωγής των προϊόντων σας. Μία εύκολη και απλή λύση είναι να χρησιμοποιήσετε λιπαντικές ουσίες που προορίζονταν για βιομηχανικούς σκοπούς και συγκεκριμένα για την παρασκευή λιπαντικών κι αυτό παρά την σαφή αναγραφή στην ετικέτα του προϊόντος ότι δεν προορίζεται για τη βιομηχανία τροφίμων. Μπορείτε επί χρόνια να χρησιμοποιείτε μολυσμένο λίπος, κατάλοιπο της παραγωγής βιολογικού ντίζελ και επεξεργασίας τροφίμων, να το επεξεργάζεστε και από αυτό να φτιάχνετε ζωοτροφές, παρά την κατηγορηματική δήλωση της προμηθεύτριας εταιρίας πως το συγκεκριμένο λίπος είναι κατάλληλο αποκλειστικά και μόνο για βιομηχανική χρήση και όχι για τη παρασκευή ζωοτροφής. Επιπλέον, είναι και παράνομο.

Αν παρ’ ελπίδα σας τσιμπήσουν, μπορείτε να ισχυρισθείτε πως «Βρισκόμασταν σε πλάνη και στηριχθήκαμε στην εκτίμηση ότι το λίπος από την παρασκευή ντίζελ με βάση φοινικέλαιο και σογιέλαιο είναι κατάλληλο και για τις ζωοτροφές». Έτσι ακριβώς, ‘πλάνη’ και ‘εκτίμηση’, όπως ισχυρίστηκαν οι εκπρόσωποι της γερμανικής Harles and Jentzsch όταν τους έκαναν τσακωτούς οι αρχές της Γερμανίας μετά τον εντοπισμό σε πολλά ομόσπονδα κρατίδια υψηλών επιπέδων διοξίνης σε αυγά και πουλερικά.

Αλλά και πάλι μην ανησυχείτε και μην έχετε τύψεις συνειδήσεως για τυχών ζητήματα δημόσιας υγείας, μιας και εκεί θα έρθει ο κρατικός ή τοπικός πολιτικός αρμόδιος για να λειάνει τις γωνίες, όπως ο αρμόδιος για την προστασία των καταναλωτών υπουργός του κρατιδίου (Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία) Γιοχάνες Ρέμελ, η κατανάλωση μολυσμένων με διοξίνες αυγών δεν συνεπάγεται κάποιον άμεσο κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία. "Οι διοξίνες όμως δεν έχουν καμία θέση στα τρόφιμα, αλλιώς δεν θα υπήρχαν και τα ανώτατα επιτρεπτά όρια. Η διοξίνη είναι επικίνδυνη για την υγεία και μπορεί να προκαλέσει καρκίνο", υπογράμμισε ο υπουργός.

Θα υπάρξει βέβαια κάποιο σούσουρο, έρευνες, κυρώσεις (;), πολιτικές ευθύνες και υποσχέσεις για εντατικοποίηση των ελέγχων, αλλά ποιος θα τα θυμάται όλα αυτά σε λίγα χρόνια; Θυμάται κανείς τα προ ολίγων ετών σκάνδαλα με τις διοξίνες στο Βέλγιο ή τις τρελές αγελάδες στην Αγγλία; Να μην πούμε και τα δικά μας, με χαρακτηριστικό παράδειγμα που μου ‘ρχεται πρώτο στο μυαλό, τις τηλεοπτικές εφόδους – σόου του πρώην νομάρχη Πειραιά, του Μίχα, σε κατάστημα γνωστής αλυσίδας σούπερ-μάρκετ και την κατάσχεση χιλιάδων τόνων αλλοιωμένων τροφίμων. Ακόμα από αυτό το σούπερ-μάρκετ ψωνίζουμε…

Η είδηση «Από την καρδιά της Ευρώπης», από το DW-WORLD.DE