20 Μαρ 2011

Οι ιμπεριαλιστές και τα γιουσουφάκια τους

Οι εικονιζόμενοι στις φωτογραφίες παγκόσμιοι μακελάρηδες ιμπεριαλιστές, έχουν κάθε λόγο και συμφέρον να επεμβαίνουν στην κάθε Λιβύη αυτού το κόσμου, με τη γνωστή τους τακτική των κανονιοφόρων, ‘σώζοντας’ κατά το δοκούν ταλαίπωρους λαούς απ’ τους κακούς ηγέτες τους και δίνοντας τους τα ‘φώτα’ της δικής τους ‘δυτικής αστικής δημοκρατίας’. Έχουν βέβαια και το προνόμιο να επιλέγουν οι ίδιοι, ποιοι λαοί τελικά πρέπει να ‘σωθούν’, όπως τώρα οι Λίβυοι• ποιοι λαοί είναι τρομοκράτες ή πλανημένοι από τον ‘άξονα του κακού’, οπότε όχι μόνο δεν χρειάζονται τη δυτική σωτηρία, αλλά περισσότερη καταστολή και αυταρχισμό, όπως αυτοί οι περίεργοι σιίτες του Μπαχρέιν• ακόμη-ακόμη και ποιοι λαοί είναι ανάξιοι λόγου, για τους οποίους και το σάλιο μιας καταδίκης της κρατικής βίας κοστίζει, όπως γίνεται με το λαό της Υεμένης. Κάπως έτσι αποφάσισαν και οι προκάτοχοί τους πριν 17 χρόνια, πως οι ζωές των μαύρων της Ρουάντα δεν άξιζαν μία, μπροστά σε ότι παιζόταν τότε στη Βοσνία και τα Βαλκάνια.

Έτσι αποφασίζουν τα πραγματικά αφεντικά – χρηματοδότες των ‘δυτικών αστικών δημοκρατιών’, έτσι εκτελούν οι χρηματοδοτούμενοι ηγέτες – μαριονέτες τους. Και από κοντά ακολουθούνε και οι χαμηλότεροι στην παγκόσμια ιμπεριαλιστική κλίμακα και συσχετισμό δυνάμεων-κεφαλαίου• κάτι Ισπανοί, Ιταλοί και λοιποί των μεσαίων βαθμίδων και φυσικά οι διάφοροι παρατρεχάμενοι χαμηλόβαθμοι, πλην όμως χαμερπείς, Πολωνοί, Έλληνες και λοιπές ‘δημοκρατικές δυνάμεις’. Ειδικά αυτοί οι τελευταίοι ιεραρχικά, πρέπει και να διαλέξουν ασθμαίνοντας στρατόπεδο, μιας και δεν υπάρχει πάντα ομοφωνία στους μεγάλους. Πρέπει να σταθμίσουν τα πράγματα και να επιλέξουν, τα τοπικά αφεντικά – κεφαλαιοκράτες, που θα έχουν ωφέλειες ή έστω τη λιγότερη χασούρα. Κατόπιν αναλαμβάνουν τη βρώμική δουλειά οι κυβερνήσεις – μαριονέτες και ο στρατός. Τώρα ειδικά στη Λιβύη φαίνεται να διαμορφώνονται δύο μπλοκ• από τη μία οι ‘υπερασπιστές’ του ‘διεθνούς δικαίου’, Αγγλοσάξονες και Γάλλοι• από την άλλη Κινέζοι, Ρώσοι, Γερμανοί, Ινδοί και Βραζιλιάνοι, παίζουν τους Πόντιους Πιλάτους (αποχή από το ψήφισμα του ΣΑ του ΟΗΕ), με ανταλλάγματα για κάπου αλλού, προφανώς. Αφού βέβαια για περισσότερο από ένα μήνα, περίμεναν να δουν που θα πάει το πράγμα, ποιοι είναι αυτοί οι εξεγερμένοι επαναστάτες, ποιοι αποτελούν τους ποιο αξιόπιστους συνομιλητές και συμφέροντες μελλοντικούς εταίρους. Αυτό βέβαια δεν εμπόδιζε τους απεσταλμένους του Καντάφι να περιδιαβαίνουν τις πρωτεύουσες του κόσμου και την Αθήνα, ούτε τάνκερς να πηγαίνουν από τους Αγ. Θεοδώρους στην Τρίπολη ή όπλα απ’ την Αίγυπτο στη Βεγγάζη. Αφού λύσανε αυτού του είδους τα προβλήματα, διαλέξανε πλευρό και αποφασίσανε να δείξουνε τον ‘ανθρωπισμό τους’, κάνοντας τη Λιβύη: Κόσσοβο, Ιράκ, Αφγανιστάν, Σερβία ή ότι τέλος πάντων προκύψει.

Και έτσι τα ελληνικά γιουσουφάκια και τα παπαγαλάκια τους, δημοσιογράφοι, ειδικοί αναλυτές και άλλοι ‘φιλεύσπλαχνοι’ διανοητές, πιπιλίζουν το μυαλό και το συναίσθημα των ιθαγενών με τις γνωστές καραμέλες του ‘ανθρωπισμού’, της ‘δημοκρατίας’, της ‘διεθνούς νομιμότητας’ και άλλα βερμπαλιστικά σχήματα για να δικαιολογήσουν την πρώτη από την εποχή του πολέμου στην Κορέα, συμμετοχή της Ελλάδας στην πρώτη γραμμή των πολεμικών συγκρούσεων. 4 F16, 2 Σούπερ πούμα, 1 φρεγάτα και 1 ιπτάμενο ραντάρ δεν είναι ούτε ειρηνευτική δύναμη, ούτε διοικητική μέριμνα σε ήδη κατεχόμενο έδαφος, όπως στο Αφγανιστάν, ούτε καν παροχή υποστήριξης σε συμμαχικές δυνάμεις με την παραχώρηση αεροδιαδρόμων και βάσεων• είναι κήρυξη πολέμου και εισβολή σε ξένο έδαφος, αέρα και θάλασσα.


Η σημερινή συνάντηση έδειξε την αποφασιστικότητα της διεθνούς κοινότητας για την εφαρμογή των αποφάσεων του ΟΗΕ, ειδικότερα για την προστασία ανθρώπινων ζωών στη Λιβύη (βομβαρδίζοντας προστατεύεται τις ανθρώπινες ζωές;) και βεβαίως, την ανάγκη της εφαρμογής μίας εκεχειρίας. Δυστυχώς, παρά τις διαβεβαιώσεις του καθεστώτος στη Λιβύη, ότι θα εφαρμοστούν οι αποφάσεις και ότι θα εφαρμοστεί η εκεχειρία, αυτά διαψεύδονται από την πραγματικότητα, από τις πράξεις τους, πράξεις βίας. Γι’ αυτό και θα κινηθεί η διεθνής κοινότητα για την εφαρμογή αυτών των αποφάσεων. (στη διεθνή κοινότητα ανήκει και το καθεστώς της Σ. Αραβίας, το οποίο δεν παρέχει καν σύνταγμα στους πολίτες του; οι σεΐχηδες θα επιβάλουν τη δημοκρατία στους άλλους;)


Η υιοθέτηση της απόφασης 1973 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, στέλνει, πρώτα απ' όλα, ένα ισχυρό μήνυμα αλλά και μια σαφή προειδοποίηση: ότι πρέπει να υπάρξει άμεση κατάπαυση πυρός. (ομοιοπαθητική: ανοίγουμε πυρ για να πετύχουμε μετά την κατάπαυσή του) Οι επιθέσεις κατά του αμάχου πληθυσμού πρέπει να πάψουν άμεσα. Συνιστούν κατάφωρη και συστηματική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου. Η διεθνής κοινότητα, με την Απόφαση 1973 έκανε ένα βήμα παραπέρα. Ανταποκρινόμενο και στην έκκληση του Αραβικού Συνδέσμου, το Συμβούλιο Ασφαλείας αποφάσισε να επιβάλει ζώνη απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τη Λιβύη, να υιοθετήσει πιο αυστηρές κυρώσεις στο καθεστώς του Καντάφι και να επιτρέψει την ανάληψη οποιουδήποτε μέτρου (να υποθέσουμε και χερσαία εισβολή;) είναι απαραίτητο για την προστασία των αμάχων. Η Ελλάδα θεωρεί ότι στόχος όλων θα πρέπει να είναι η εξεύρεση λύσης στην κρίση της Λιβύης, η αποκατάσταση της σταθερότητας και η ομαλή μετάβαση στη δημοκρατία, μέσα από ένα ευρύτατο διάλογο των συνιστωσών του λαού της χώρας. Αυτό πρέπει να είναι το ζητούμενο και αυτή είναι η απαίτηση της διεθνούς κοινότητας, του Αραβικού Συνδέσμου και της Αφρικανικής Ένωσης. Δεν είναι αργά. Είμαστε έτοιμοι να συνδράμουμε, σε συνεργασία με τους εταίρους και συμμάχους μας για να γίνει σεβαστή η διεθνής νομιμότητα.


Η απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του Ο.Η.Ε. για την επιβολή Ζώνης Απαγόρευσης Πτήσεων στον εναέριο χώρο της Λιβύης είναι σωστή. Η μεγάλη καθυστέρηση όμως με την οποία ελήφθη επέτρεψε στο καθεστώς Καντάφι να ανακτήσει την πρωτοβουλία των στρατιωτικών κινήσεων και να καταφέρει φονικά πλήγματα στους εξεγερμένους πολίτες της Λιβύης. Από δω και πέρα η Παγκόσμια Δημοκρατική Κοινότητα οφείλει να βοηθήσει άμεσα και αποτελεσματικά τον Λιβυκό λαό να απαλλαγεί από το αυταρχικό καθεστώς της ακραίας και απροκάλυπτης βίας και να προχωρήσει προς μία ανοιχτή δημοκρατική κοινωνία το ταχύτερο δυνατόν.

Τώρα, αν κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων πέσει κανένα ελληνικό F16, από βλάβη ή φίλια πυρά κατά λάθος, γιατί να ρίξουν οι κανταφικοί κανένα μοιάζει σενάριο επιστημονικής φαντασίας, τότε τι θα πούμε;
Πως ο πιλότος έπεσε ‘υπέρ βωμών και εστιών’;
Ήταν ‘ήρωας’ που πήγε να παραδώσει τις αρχές της ‘δημοκρατίας’ και του ‘ανθρωπισμού’ και έπεσε στο ‘καθήκον’;
Πολύ πιθανό…
Με τόσες αμερικανιές που μας έχουν μπουκώσει το μυαλό τόσα χρόνια οι πατριδοκάπηλοι εθνικιστές, ακόμη και αυτοαποκαλούμενοι αριστεροί θα λυπηθούν για το παλικάρι…
Σ’ αυτόν τον τόπο η κριτική σκέψη έχει πάει περίπατο.

Σίγουρα πάντως δεν θα λυπηθούν οι παρακάτω ‘ταγοί του έθνους’. Έκανε τη δουλειά την οποία του αναθέσανε και πληρωνότανε για όλα τα ρίσκα, θα πούνε:

1. Ο όμιλος J&P με έργα κατασκευής σταθμού επεξεργασίας καυσίμων και φυσικού αερίου με την ονομασία ‘Faregh Phase 2’ με πρόβλεψη για ημερήσια παραγωγή 200 εκατομμυρίων κυβικών ποδιών φυσικού αερίου.

2. Project 25 εκατομμυρίων ευρώ για την υποβρύχια σύνδεση Ελλάδας - Λιβύης (με πόντιση καλωδίου οπτικών ινών), την επένδυση είχε αναλάβει η θυγατρική του OTE ΟΤΕGlobe.

3. Οι εταιρίες Elitherm SA και Εuroaxes SA με την συμφωνία του με την λιβυκή Αρχή Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας για την εκτέλεση δύο επενδυτικών έργων: μονάδας παραγωγής συστημάτων ηλιακής ενέργειας και μονάδας παραγωγής φωτοβολταϊκών στοιχείων. Η αξία της επένδυσης εκτιμάται σε 100 εκατ. Ευρώ. Οι εν λόγω μονάδες πρόκειται να κατασκευαστούν στα νότια της Τρίπολης, αναμένεται να τεθούν σε λειτουργία περί τα μέσα του 2011 και υπολογίζεται ότι θα απασχολούν περί τους 150 εργαζόμενους. Η ετήσια παραγωγική δυναμικότητα της μονάδας φωτοβολταϊκών στοιχείων θα είναι περίπου 400 χιλ. ‘panels’, που ισοδυναμούν με ισχύ 50 MW.

4. Από τους παλιούς εργολάβους της δεκαετίας του ‘80, δραστηριότητα εμφανίζει μόνο η «Αρχιρόδον» του Γιάννη Ανδρόπουλου, που όμως πέρασε στα χέρια βελγικής εταιρείας. Η εταιρεία εργάζεται στην επέκταση και τον εκσυγχρονισμό του λιμένα της Τρίπολης, ένα έργο που έχει αναλάβει εδώ και δύο χρόνια. Επίσης, η εταιρεία Olympia έχει αναλάβει λιμενικό έργο δυτικά της Τρίπολης.

5. Στη χώρα παραμένει και η ΕΤΕΠ, με το όνομα πλέον «Tageco». Η εταιρεία που συνδέθηκε με το κατασκευαστικό «δίδυμο» Αρφάνη - Χιώνη δεν σταμάτησε ουσιαστικά τη λειτουργία της, αναμένοντας ακόμα την εξόφληση των εκατομμυρίων χρωστούμενων από τα έργα του ‘80! Μάλιστα, ήταν η πρώτη ελληνική εταιρεία που είχε στήσει dealing room πετρελαίου, μιας και είχαν κάνει διακανονισμό με τον Καντάφι να λαμβάνουν τα χρωστούμενα σε πετρέλαιο!

6. Επίσης δραστηριοποιείται εκεί η Intracom του Σωκράτη Κόκκαλη (Intracom Libya Branch), διεκδικώντας έργα στον τομέα των τηλεπικοινωνιών.

7. Από τις σημαντικότερες επενδύσεις που έχουν κάνει τα τελευταία χρόνια ελληνικές εταιρείες στη Λιβύη είναι αυτή της ΕΤΕΜ μέσω της κοινοπραξίας ALAMAR, της οποίας ελέγχει το 90%. Πρόκειται για μονάδα χύτευσης αλουμινίου και για μονάδες παραγωγής προφίλ και ηλεκτροστατικής βαφής. Το ύψος της επένδυσης ανήλθε σε 20 εκατ. ευρώ.

8. Στο χώρο του πετρελαίου, συμμετέχουν με 66% σε Joint Venture κοινοπραξία με τη λιβυκή Faris Al Khallej έχουν συστήσει τα Διυλιστήρια Χερσονήσου του Αίμου ΑΕΒΕ, του ομίλου Intemaco.

9. Η ‘Ελληνικά Πετρέλαια Α.Ε.’ τον Απρίλιο 2005 εγκαταστάθηκε στη Λιβύη, με θυγατρικό Παράρτημα, συμμετέχοντας, με ποσοστό 20%, σε κοινοπραξία με την αυστραλιανή Woodside Energy (N.A.) Ltd (45%) και την ισπανική REPSOL UPF (35%) για έρευνα, εξόρυξη και εκμετάλλευση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων σε 6 περιοχές της Β. και Δ. Λιβύης, εκτάσεως περίπου 20.000 τ. χλμ. Το Σεπτέμβριο 2008 ο όμιλος ΕΛΠΕ μεταβίβασε τα δικαιώματά του στην κοινοπραξία στο γαλλο-βελγικό ενεργειακό όμιλο GDF Suez, έναντι ποσού 151 εκατ. Δολ.

10. Η Ασπροφός Α.Ε. η οποία ανήκει στον επιχειρηματικό όμιλο της «Ελληνικά Πετρέλαια Α.Ε.», έχει εγγραφεί στα λιβυκά τεχνικά μητρώα και διεκδικεί έργα στη χώρα.

Τα ‘ελληνικά’ συμφέροντα στη Λιβύη, από ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ - ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ, κατά πάσα πιθανότητα θα υπάρχουν κι άλλα.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου