16 Οκτ 2010

Στην αναμπουμπούλα, οι έλληνες οικονομολόγοι ‘structural reformers’ χαίρονται...

…και βγαίνουν σαν τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή. Γιατί οι καιροί που ζούμε, με τις γενικότερες συνθήκες ρευστές και εύπλαστες, προσφέρονται για την ευδοκίμηση κάθε φρούτου στην κοινωνική, πολιτική και οικονομική ζωή του τόπου. Ο καθένας πλέον με τη βοήθεια των νέων μέσων επικοινωνίας και προπαγάνδας στη σφαίρα του κυβερνοχώρου, μπορεί εύκολα να εκφράσει τη συλλογικότητά του, το think tank του, την ατομικότητά του και να απευθυνθεί στους παραζαλισμένους νεοέλληνες. Όπως κι εμείς τώρα, έτσι και οι Greek Economists for Reform βρήκαν το δικό τους time of opportunity για να εκφράσουν αυτά που τους ‘πνίγουν’, στο σχετικό ιστολόγιό τους.

Ποιοι είναι και τι θέλουν απ’ τη ζωή μας, μιας και στο σύνολό τους ζουν και εργάζονται εκτός Ελλάδας και ελληνικής πραγματικότητας; Μας το λένε οι ίδιοι στον χαιρετισμό του ιστολογίου τους, όπου και παίρνουμε μια πρώτη γεύση της ιδεολογίας και των σκοπών τους:

Το ιστολόγιο αυτό δημοσιεύει άρθρα από επιφανείς ακαδημαϊκούς οικονομολόγους σχετικά με την οικονομική πολιτική και τις μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα. Η κρίση στην Ελλάδα αποτελεί συγχρόνως και μία ευκαιρία: να εφαρμοστεί ένα φιλόδοξο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που όχι μόνο θα αποτρέψει τη χρεοκοπία, αλλά και θα εκσυγχρονίσει την Ελληνική οικονομία και θα αυξήσει την παραγωγικότητα και τα εισοδήματα των Ελλήνων σε μόνιμη βάση. Τα άρθρα σε αυτό το ιστολόγιο αποσκοπούν στο να συνεισφέρουν εποικοδομητικές προτάσεις και αμερόληπτη ανάλυση προτεινόμενων ή εφαρμοζόμενων μεταρρυθμίσεων, που θα βασίζονται στις αρχές της σύγχρονης οικονομικής επιστήμης και σε συμπεράσματα από πρόσφατες ακαδημαϊκές έρευνες.

Εν ολίγοις, η παρούσα κρίση του ελληνικού καπιταλισμού αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για μεγαλόπνοα προγράμματα μεταρρυθμίσεων στον ελληνικό χώρο. Τα ίδια τα οποία μας λέει ο Παπανδρέου, τα ίδια τα οποία παραδέχτηκε ο Στρος-Καν και οι ΔΝΤίστες του, για τα ίδια για τα οποία μας πρεσάρουν γάλλοι, άγγλοι, αμερικάνοι, γερμανοί, κινέζοι και λοιποί ιμπεριαλιστές, συνεπικουρούμενοι από τα ντόπια τσιράκια τους (ΣΕΒ κλπ) και τα παπαγαλάκια τους. Η διαφορά τους με τους προηγούμενους είναι ο έντονα τεχνοκρατικός και ακαδημαϊκός μανδύας των λεγομένων τους. Άλλο πράμα να σε πιπιλάει ο Μπάμπης Παπαδημητρίου και το αφεντικό του, ο Αλαφούζος και άλλο να στα λέει επιστημονικά ο ‘προφέσορας’ του London School of Economics. Επίσης η χρόνια αποδημία τους και η μη φανερή εμπλοκή τους στα πολιτικά και οικονομικά τεκταινόμενα του τόπου (υπάρχουν και εξαιρέσεις), δίνει μια επίφαση ουδετερότητας και ψιλοαντικειμενικής θεώρησης των πραγμάτων. Και πώς να το κάνουμε, άλλο να ακούς τους ‘καμένους’ και ‘μπανάλ’ πλέον Μάνο και Ανδριανόπουλο και άλλο του νέους, μεταμοντέρνους και άφθαρτους ακαδημαικούς, με λαμπρές καριέρες σε μεγάλα αγγλοσαξωνικά και γερμανικά ιδρύματα και οργανισμούς. Είναι αλήθεια ότι ήρθαν (ή μήπως τους φέραν;) την κατάλληλη στιγμή για να καλύψουν ένα κενό του επικοινωνιακού και ιδεολογικού παζλ. Γι’ αυτό άλλωστε και τους προβάλουν αβέρτα το τελευταίο διάστημα τα καθεστωτικά μέσα προπαγάνδας σκάι, καθημερινή, τα νέα, βήμα, έθνος, ημερησία, ναυτεμπορική κλπ, όπως περηφανεύονται και οι ίδιοι στο ιστολόγιό τους.

Βέβαια με παρόμοιες ‘περγαμηνές’ και ‘εφόδια’ από χώρες και διεθνής οργανισμούς της εσπερίας ξεκίνησαν την σταδιοδρομία τους οι περισσότεροι εξ όσων μας κυβέρνησαν και χειρίστηκαν τις τύχες της οικονομίας μας (Α. Παπανδρέου, Σημίτης, Παπαντωνίου, Αλογοσκούφης κλπ) και είδαμε που μας κατέληξαν και που θέλουν να μας πάνε οι κληρονόμοι τους. Επειδή λοιπόν, κάποιοι από τους έλληνες οικονομολόγους structural reformers, ενδέχεται να μας απασχολήσουν και στο μέλλον, παραθέτουμε τα ονόματά τους. Επιπλέον, links από τα ‘ευαγή ιδρύματα’ στα οποία εργάζονται, για περισσότερη πληροφόρηση της ως τώρα πορεία τους και του περιβάλλοντος στο οποίο ενδημούν.


Ο Πισσαρίδης μάλιστα, απέκτησε και extra παράσημο τελευταία. Το νομπέλ στα οικονομικά. Τυχαίο; Δε νομίζω, με αυτά που ‘ευαγγελίζεται’.

Σε επόμενη ανάρτηση θα ασχοληθούμε με τις «Δεκαεπτά Προτάσεις για μία Νέα Αναπτυξιακή Στρατηγική» που πρότειναν (σε ποιους άραγε;) στις 6/10/2010. Φρέσκο πράγμα δηλαδή.

Σημείωση: το άγαλμα που εμφανίζεται στην φωτογραφία του τίτλου του ιστολογίου τους, δεν απεικονίζει κάποιον αρχαίο έλληνα θεό, ημίθεο ή ήρωα. Είναι το άγαλμα του άγγλου ποιητή Ρόμπερτ Μπρουκ και βρίσκεται στη Σκύρο. Περισσότερες πληροφορίες στο skyros.gr από όπου και η εδώ φωτογραφία. Η αίσθηση πάντως που δίνει η φωτογραφική σύνθεση στο ιστολόγιο των μεταρρυθμιστών, παραπέμπει λίγο στη Γερμανία του μεσοπολέμου.

1 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εχοντας κάνει ένα ψυχολογικό πείραμα (trolling για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους) στη σελίδα τους, συνειδητοποίησα κάτι που αν το σκεφτεί κανείς είναι τρομερό: αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν ΟΥΔΕΜΙΑ επαφή με την πραγματικότητα. Νομίζουν ότι οι άνθρωποι στον κόσμο εργάζονται όπως εργάζονται κι αυτοί: κάθονται χαλαρά σε μια καρεκλίτσα, όταν δεν αλληλοχαριεντίζονται κάνοντας δημόσιες σχέσεις μπουρδολογούν ασυστόλως κι έχουν ένα αφεντικό ημιαδιάφορο που παριστάνει πως τους ελέγχει, τρώνε και κοιμούνται με εκπτώσεις. Γι'αυτούς είναι εύκολο να προτείνουν δουλειά 16 ωρών την ημέρα και συνταξιοδότηση στα 70 - αν ήμουν κι εγώ ακαδημαϊκός μέχρι τα ενενήντα θα δούλευα έτσι. Πρόκειται για έναν συνδυασμό αυτισμού και έλλειψης ενσυναίσθησης που φτάνει σε ακραία επίπεδα ψυχοπάθειας και κοινωνιοπάθειας.
Αυτά τα όντα ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ.

Δημοσίευση σχολίου