Γιατί δεν ‘περπάτησε’ το μνημόνιο; Οι δημόσιοι υπάλληλοι φταίνε και γι’ αυτό!

Καμπανάκια για τους εργαζομένους του δημοσίου τομέα. Τι καμπανάκια δηλαδή, καμπανάρες. Απόσπασμα δήλωσης Παπανδρέου μετά τη συνάντηση με Juncker, περί ανικανότητας της δημόσιας διοίκησης να εφαρμόσει τα μέτρα του μνημονίου, λες και οι δημόσιες υπηρεσίες είναι αυτόνομες και δεν τις ορίζει και κατευθύνει η εκάστοτε κυβέρνηση. Ειδικά αφιερωμένα σε όλους τους δημοσίους υπαλλήλους και ειδικά σε αυτούς που δηλώνουν ακόμη πασόκοι (υπάρχουν;) ή σ’ όσους πιστεύουν ακόμα στα θαύματα. Να ξαναβρεί δηλαδή το πασοκ την σοσιαλιστική του ψυχή και ιδεολογία και να ‘ρθουν οι ‘καλοί’ πασόκοι να διώξουν τους ‘κακούς’ και να σώσουμε όλοι μαζί τη χώρα. Πεθαίνω απ’ τα γέλια όταν ακούω αυτά τα χωρατά και ειδικά από ανθρώπους του χώρου της αριστεράς.

Επεσήμανα επίσης στο Ζαν – Κλωντ το γεγονός ότι, ένα από τα μείζονα ζητήματα, με τα οποία βρεθήκαμε αντιμέτωποι κατά την εφαρμογή του προγράμματός μας, αφορούσε στη δυνατότητα υλοποίησης τέτοιων βαθέων αλλαγών και μεταρρυθμίσεων από τις δημόσιες υπηρεσίες μας. Εξ ου και του ζήτησα, όπως εξάλλου έχω ήδη ζητήσει από κάποια κράτη-μέλη και πρόκειται να ζητήσω από όλους τους εταίρους μας στην Ε.Ε., όπως και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, να συναφθούν διμερείς συμφωνίες και συμφωνίες με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ώστε να ενισχύσουμε τις δυνατότητες των δημοσίων υπηρεσιών, είτε αφορούν ιδιωτικοποιήσεις, είτε υγεία, παιδεία, ή ηλεκτρονική διακυβέρνηση, με στόχο να διευκολυνθεί η επιχειρηματική δραστηριότητα στην Ελλάδα, να περιοριστεί η γραφειοκρατία και να αναμορφωθεί, αλλά και να στηριχθεί η τουριστική μας βιομηχανία.

Χαίρομαι ιδιαίτερα, καθώς για την επίτευξη των ανωτέρω υπάρχει εκπεφρασμένη διάθεση προσφοράς ουσιαστικής βοήθειας και συνδρομής, διαθέτοντας προς την Ελλάδα τους απαιτούμενους ανθρώπινους πόρους, την τεχνική γνώση, τεχνογνωσία και εμπειρογνωμοσύνη, στο πλαίσιο του εν λόγω προγράμματος. Θεωρώ ότι αυτό θα προσφέρει μια ώθηση και θα αποτελέσει εχέγγυο της εφαρμογής του προγράμματος, αλλάζοντας πραγματικά την Ελλάδα και μετατρέποντας την κρίση αυτή σε ευκαιρία για τον Ελληνικό λαό και την Ευρώπη.

Αυτός λοιπόν είναι ηγέτης τολμηρός, όπως ζητήσανε και κάποιοι ‘πνευματικοί’ πρόσφατα. Πολιτικός προϊστάμενος με όραμα και ευθύνη, ο οποίος ‘δίνει’ στεγνά τους υφισταμένους του, κατά προτίμηση τους τελευταίους τροχούς της αμάξης, σαν υπαίτιους της ανικανότητας αυτού και της κυβέρνησής του να εφαρμόσουν το πρόγραμμά τους. Και ποια λύση προτείνει; Μα φυσικά την ξενοκρατία (τι ωραίος και ξεχασμένος επίτηδες, όρος του πρόσφατου παρελθόντος). Αλλοδαποί ανθρώπινοι πόροι, τεχνογνωσία και εμπειρογνωμοσύνη θα κατακλύσει το επόμενο διάστημα τη δημόσια διοίκηση. Με το αζημίωτο φυσικά και καλά σαν βοήθεια, όπως καλή ώρα το περσινό μνημόνιο. Να δεις που οι εναπομείναντες σε λίγο καιρό έλληνες δημόσιοι υπαλλήλους, θα λαμβάνουν εντολές στα αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά. Τραγέλαφος.