Μια εκτίμηση της κατάστασης

Για αυτά που έγιναν σήμερα στο Σύνταγμα, γι’ αυτά που είπε η συντρόφισσα Αλέκα και άλλα.

Προβοκάτορες, χρυσαυγίτες, ασφαλίτες και άλλα ρεμάλια παντού και πάντα υπάρχουν και παρεισφρέουν σε κάθε μαζική εκδήλωση. Πόσο μάλλον σε μία μεγαλειώδη συγκέντρωση εκατοντάδων χιλιάδων σαν τη σημερινή. Πλην όμως οργισμένων πολιτών και συνειδητοποιημένων. Για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες. Και την οργή, το θυμό, το μίσος, ναι μίσος συντρόφισσα, τα αισθάνονται και οι δικοί σου ψηφοφόροι. Και όπως απομονώσατε τους προβοκάτορες από την πορεία, έτσι έπρεπε να είχατε κάνει και στο Σύνταγμα. Να μείνετε εκεί, μαζί με τον κόσμο, να μπείτε μπροστά και να ξεμπροστιάσετε και εκεί τους ακροδεξιούς και όχι να απολογείστε στον κάθε αμερικανοτσολιά.

Ο ρόλος της αριστεράς είναι να αφουγκραστεί τον κόσμο, να σταθεί στο πλάι του και να μετατρέψει την οργή του σε πολιτικό λόγο και δράση, στο δρόμο και στους χώρους δουλειάς. Το momentum είναι τώρα, όχι αύριο. Στο αύριο της ΕΕ και του ΔΝΤ οι εξαθλιωμένοι Έλληνες θα σας τοποθετούν πλάι πλάι με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.

Και για να τα κάνω ταλιράκια. Πριν την έφοδο των μπασκίνων και την εκκαθάριση του Άγνωστου Στρατιώτη, της Αμαλίας και της πλατείας Συντάγματος για να μην απειληθεί ο σούπερ-ντούπερ ναός της δημοκρατία μας (παλάτι του Όθωνα θυμίζω), όποιος πολιτικάντης εμφανιζόταν στο περιστύλιο της βουλής, περνώντας τρέχοντας, άκουγε τα γιούχα της ζωής του. Σε έναν μόνο δεν ακούστηκε κιχ. Στον Αντώνη Σκυλλάκο του ΚΚΕ. Και ο νοών νοείτω, γιατί για παράδειγμα ο Καρατζαφύρερ θυμήθηκε τη δημοκρατία και σκύλιασε κατά του ΚΚΕ απόψε.