Καλώς τον δεχτήκαμε, λοιπόν! Ο περίφημος αντικαπνικός νόμος εφαρμόζεται ήδη στην χώρα μας, φυσικά κατόπιν πιέσεων από τας Ευρώπας. Άλλωστε, όλοι οι σύγχρονοι νόμοι από την Εσπερία προέρχονται. Αυτή την Εσπερία που χρειάστηκε να μπούμε στον 20ο αιώνα για να καταργήσει με νόμο την δουλεία, που κρατούσε δεμένη επί αιώνες την υφήλιο με την αποικιοκρατία, που ταλανίστηκε με μεσαίωνες και ιερές εξετάσεις, που έκανε τρεις πολέμους αγωνιζόμενη για την ελεύθερη διακίνηση του οπίου (!) κλπ. Αυτή η Εσπερία πρωτοστατεί και τώρα κατά του δαίμονα που ονομάζεται «καπνός» (ο απλός λαός εξακολουθεί να μιλάει για «τσιγαράκι»).
Για τον νόμο αυτό έχουν γραφτεί κι έχουν ειπωθεί πολλά, πάρα πολλά. Όσα θα διαβάσετε παρακάτω είναι γραμμένα από καπνιστή, οπότε δείξτε κατανόηση. Δεν θα προσπαθήσω να καλυφθώ με την δικαιολογία ότι ως καπνιστής δεν είμαι μανιώδης. Θα προτιμήσω ως κάλυψη την ελεύθερη σκέψη. Και θα ακούσω ευχαρίστως όσους έχουν αντίρρηση σε όσα πω. Το μόνο που δεν προτίθεμαι να ακούσω είναι φωνές και αφορισμούς.
Σημειώστε, ακόμα, ότι δεν έχω καμία διάθεση να κάνω τον συνήγορο του καπνίσματος. Δεν με ενδιαφέρει το κάπνισμα αλλά οι καπνιστές. Και λέω ότι με ενδιαφέρουν οι καπνιστές επειδή ξαφνικά άρχισα να νοιώθω όπως οι χριστιανοί στην αρχαία Ρώμη ή όπως οι εβραίοι στην ναζιστική Γερμανία: υπό διωγμό! Αφήστε με, λοιπόν, να αισθανθώ για λίγο ελεύθερος, να ανάψω ένα τσιγάρο και ακούστε με.
Βομβαρδιζόμαστε καθημερινά με αποτελέσματα «κλινικών ερευνών» τα οποία καταδεικνύουν τρομακτικά αποτελέσματα εις βάρος της υγείας τόσο των ενεργών όσο και των παθητικών καπνιστών. Δυστυχώς, όμως, κανένας και πουθενά δεν λέει τι σόι «κλινικές έρευνες» είναι όλες αυτές και με ποιες παραδεκτές επιστημονικές προϋποθέσεις διεξήχθησαν. Αντίθετα, πολλές από αυτές τις «κλινικές έρευνες» προκαλούν τα γέλια σε κάθε ελεύθερα σκεπτόμενο άνθρωπο. Απολαύστε ένα παράδειγμα (προέλευση: "Acute effects of passive smoking on the coronary circulation in healthy young adults" , Journal of the American Medical Association, τεύχος 286, σελ. 436-441, 25/07/2001):
Γιατροί από την Ιαπωνία μελέτησαν 30 υγιείς άνδρες εκ των οποίων οι 15 ήσαν καπνιστές χωρίς συμπτώματα και οι άλλοι 15 ήσαν μη καπνιστές. Ο μέσος όρος ηλικίας ήταν 27 ετών και κανένας από αυτούς δεν είχε ιστορικό διαβήτη, ψηλής πίεσης ή ψηλής χοληστερόλης. Να σημειωθεί ότι οι μη καπνιστές ζούσαν και εργάζονταν σε ένα περιβάλλον χωρίς να υποβάλλονται στον καπνό του τσιγάρου.
Ο στόχος της μελέτης ήταν να δουν τι αποτελέσματα είχε η έκθεση στον περιβαλλοντικό καπνό του τσιγάρου πάνω στη λειτουργία των στεφανιαίων αρτηριών οι οποίες είναι οι βασικές αρτηρίες τροφοδότησης της καρδίας με αίμα. Υπέβαλαν και τις δύο ομάδες των ανδρών σε περιβαλλοντικό καπνό του τσιγάρου για 30 λεπτά. Πριν και μετά από την δοκιμασία αυτή, τους υπέβαλαν σε ειδικά λειτουργικά τεστ που στόχο είχαν να μετρήσουν διάφορες παραμέτρους της ταχύτητας ροής του αίματος στις στεφανιαίες αρτηρίες.
Τα αποτελέσματά τους έδειξαν ότι οι μη καπνιστές πριν την υποβολή τους σε 30 λεπτά περιβαλλοντικού καπνού είχαν σημαντικά καλύτερη λειτουργικότητα των στεφανιαίων αρτηριών σε σχέση με τους καπνιστές. Μετά όμως από την υποβολή των μη καπνιστών σε 30 λεπτά περιβαλλοντικού καπνού τότε τα αποτελέσματα των λειτουργικών τεστ των στεφανιαίων αρτηριών των μη καπνιστών χειροτέρευαν και μειώνονταν στο επίπεδο των καπνιστών. Το συμπέρασμα των γιατρών μετά από την κλινική αυτή έρευνα είναι ότι το παθητικό κάπνισμα προκαλεί ανωμαλίες της λειτουργίας των στεφανιαίων αρτηριών, ιδιαίτερα σε σχέση με τη ροή του αίματος μέσα σε αυτές. Τα ευρήματα και συμπεράσματα της έρευνας αυτής εξηγούν με αντικειμενικό τρόπο το λόγο για τον οποίο άτομα που δεν καπνίζουν τα ίδια αλλά υποβάλλονται στο σπίτι ή στην εργασία τους στο παθητικό κάπνισμα παρουσιάζουν προβλήματα καρδίας και θανάτους λόγω καρδιακών αγγειακών προβλημάτων. Συμπερασματικά τονίζουμε το γεγονός ότι ακόμη και μια μικρής διάρκειας παροδική υποβολή στον καπνό του τσιγάρου μπορεί να προκαλέσει λειτουργικές ανωμαλίες στην κυκλοφορία του αίματος στην καρδία και ότι τα προβλήματα αυτά μπορούν να οδηγήσουν σε σοβαρές καρδιακές ασθένειες σ' αυτούς που υποβάλλονται στο σπίτι ή στη δουλειά τους σε παθητικό κάπνισμα.
Ενδιαφέρον, ε; Αυτό σημαίνει να είναι κανείς επιστήμων! Κλινική έρευνα διαρκείας 30 λεπτών σε 30 άτομα! Και με αποτελέσματα που δεν επιδέχονται αμφισβήτηση! Και με παρουσίαση σε 5 σελίδες ενός περιοδικού! Κι αν δεν συγκινηθήκατε ιδιαιτέρως, σας έχω κάτι καλύτερο, αλιευμένο από το διαδίκτυο (eportal.gr):
Γιατροί από το πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν σε μια πληθυσμιακή έρευνα που άρχισε από το 1989, εξέτασαν τη συχνότητα των ψυχιατρικών διαταραχών σε σχέση με το κάπνισμα για χρονική διάρκεια 10 ετών.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι αυτοί που κάπνιζαν και όχι εκείνοι που είχαν διακόψει το κάπνισμα, είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν σκέψεις αυτοκαταστροφής και να κάνουν απόπειρες αυτοκτονίας.
Το γεγονός αυτό ήταν ανεξάρτητο από το εάν υπήρχε στην αρχή της έρευνας κατάθλιψη ή όχι στους συμμετέχοντες. Αυτό δείχνει ότι το κάπνισμα λειτουργεί ως ανεξάρτητος παράγοντας που προκαλεί διαταραχές στο μεταβολισμό του εγκεφάλου που προδιαθέτουν στην αυτοκτονία.
Τέλειο! Ανεπανάληπτο! Μοναδικό! Προσέξτε όσοι καπνίζετε επειδή το τσιγάρο μπορεί να σας οδηγήσει στην αυτοκτονία! Φυσικά, η «καλή» έρευνα δεν εξετάζει την περίπτωση αυτός που τελικά αυτοκτονεί να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα τα οποία τον οδηγούν προσωρινώς στην παρηγοριά του τσιγάρου πριν καταλήξει στην αναπότρεπτη αυτοκτονία. Για την «έρευνα», οι καπνιστές που αυτοκτονούν δεν έχουν κανένα πρόβλημα και ο μόνος λόγος που αυτοκτονούν είναι το κάπνισμα. Να χαρώ επιστήμη!
Δεν θέλω να αμφισβητήσω την αγαθή προαίρεση των επιστημόνων αν και με τόσα που διαβάζω έχω κάθε δικαίωμα να αμφισβητώ τα αποτελέσματα των ερευνών τους. Πού ακούστηκε «κλινική έρευνα» μισής ώρας; Οι κλινικές έρευνες διαρκούν πολλά χρόνια (συνήθως πάνω από μια δεκαετία) και υπόκεινται πάντοτε στην αμφισβήτηση του εξεταζομένου δείγματος. Με την άκρατη πολεμική κατά των καπνιστών, έχει εμφανίσει αποτελέσματα κλινικών ερευνών και η κουτσή Μαρία!
Επειδή εγώ έχω και τα δυο μου πόδια, δικαιούμαι να κάνω τη δική μου «κλινική έρευνα». Θα πάρω δείγμα 60 ατόμων ως εξής: 30 κατοίκους βορείων προαστίων με υψηλό βιοτικό επίπεδο και υψηλά εισοδήματα κι άλλους 30 κατοίκους Περάματος-Δραπετσώνας, μακροχρόνια άνεργους, φροντίζοντας οι πρώτοι να είναι καπνιστές και οι δεύτεροι να μην έχουν βάλει ποτέ τσιγάρο στο στόμα τους. Ποιος πάει στοίχημα ότι θα αποδειχτεί πως οι καπνιστές του δείγματός μου έχουν λιγότερα προβλήματα υγείας από τους μη καπνιστές;
Και για να μη ξεχνιόμαστε: ξέρετε πόσες «κλινικές έρευνες» εμφανίστηκαν στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα οι οποίες πιστοποιούσαν τις ευεργετικές επιδράσεις του καπνού στην υγεία; Αναρίθμητες! Πείτε μου για ποιο λόγο οι τωρινές «κλινικές έρευνες» είναι πιο αξιόπιστες από εκείνες;
Εκτός, όμως, από τα αποτελέσματα των «κλινικών ερευνών», βλέπουν το φως της δημοσιότητας και άλλα «επιστημονικά δεδομένα». Βεβαίως, πρόκειται για αυθαίρετους τσαρλατανισμούς και όχι για σοβαρά πορίσματα επιστημονικών ερευνών. Προσέξτε διατυπώσεις, όπως τις αλίευσα στο διαδίκτυο:
- «το κάπνισμα βλάπτει σχεδόν κάθε όργανο του σώματος, επιδεινώνοντας τη γενικότερη κατάσταση της υγείας των καπνιστών» (σημ.: βάλαμε το «σχεδόν» και είμαστε εντάξει σε κάθε αντίρρηση)
- «το κάπνισμα είναι πλέον επιστημονικά τεκμηριωμένο ότι μπορεί να προκαλέσει καρκίνο του πνεύμονα, του οισοφάγου, του στόματος, του λάρυγγα, των νεφρών, του παγκρέατος, της ουροδόχου κύστης, του στομάχου, του τραχήλου, καθώς και οξεία μυελογενή λευχαιμία» (σημ.: εδώ χρησιμοποιούμε το «μπορεί» αντί του «σχεδόν»)
- «το κάπνισμα μπορεί να προκαλέσει σοβαρά καρδιολογικά προβλήματα (όπως καρδιακή προσβολή), υπέρταση, βλάβες στους πνεύμονες (όπως χρόνια βρογχίτιδα και χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια), οστικά προβλήματα, καταρράκτη, μυϊκές βλάβες, υπνηλία, στυτική δυσλειτουργία, ρυτίδες δέρματος, φαρυγγίτιδα, αρτηριοσκλήρυνση, σεξουαλική ανικανότητα, έλκος στομάχου, προβλήματα στα ούλα και εξασθένιση του ανοσοποιητικού συστήματος, ενώ αυξάνει τον κίνδυνο προσβολής από πνευμονία και λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος» (σημ.: πάλι καλά που δεν «μπορεί» να προκαλέσει συνάχι ή πλατυποδία)
- «κατά μέσο όρο, οι καπνιστές ζουν 13-14 χρόνια λιγότερο από τους μη καπνιστές» (σημ.: ούτε 12 ούτε 15, πάνω απ’ όλα η ακρίβεια στα αποτελέσματα της «έρευνας»)
- «η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, επιπλέον, έχει υπολογίσει ότι αν συνεχιστεί με τους τωρινούς ρυθμούς η εξάπλωσή του στον κόσμο, το κάπνισμα θα σκοτώσει μέχρι το τέλος του αιώνα πάνω από 1 δισεκατομμύριο ανθρώπους» (σημ.: για να μη τρομάζουμε άδικα, ως το τέλος του αιώνα θα έχουν πεθάνει πάνω από 50 δισεκατομμύρια άνθρωποι, οπότε μιλάμε για θνησιμότητα καπνού 2% περίπου, οπότε δόξα σοι ο Θεός που είμαι καπνιστής!)
- «σήμερα, το κάπνισμα είναι υπεύθυνο για 1 στους 10 θανάτους σε όλο τον κόσμο, καθώς και για το 30% των συνολικών θανάτων από καρκίνο» (σημ.: δόξα σοι ο Θεός δεν είπα πριν; η κατάσταση καλυτερεύει: σήμερα 1 στους 10 και αύριο 2% ή 1 στους 50, αφήστε δε το ότι 70% των καρκινοπαθών δεν είναι καπνιστές!)
Βεβαίως, όλες οι αρρώστιες που «μπορεί» να προκαλέσει το κάπνισμα μπορεί να προκληθούν από μολυσμένη ατμόσφαιρα, από ακατάλληλο νερό, από κατανάλωση αλκοόλ, από κακοσυντηρημένα κλιματιστικά, από χαλασμένους καταλύτες αυτοκινήτων, από υπερβολική χρήση κινητών τηλεφώνων από...από...από... Γιατί, λοιπόν, δεν υπάρχει νόμος που να απαγορεύει π.χ. την χρήση κινητών τηλεφώνων σε δημόσιους χώρους; Και μη μου πείτε ότι δεν υπάρχουν «κλινικές έρευνες» που να πιστοποιούν βλάβες από την χρήση κινητών τηλεφώνων! Μια βόλτα στο διαδίκτυο θα σας πείσει για τις βλάβες που «μπορεί» να προκαλέσουν τα κινητά.
Ένας άλλος βομβαρδισμός τον οποίο δεχόμαστε καθημερινά από τα Μ.Μ.Ε. (= Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης) αφορά την -δήθεν- αποδοχή του αντικαπνικού νόμου από την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, ακόμα δε και από την πλειοψηφία των καπνιστών.
Ρε, περίεργα πράγματα! Παραβλέπω ότι προσωπικά δεν έχω συναντήσει ούτε έναν σοβαρό άνθρωπο ο οποίος να πιστεύει ότι χρειαζόμαστε νόμο ο οποίος να ρυθμίζει το πότε και πού μπορούμε να καπνίζουμε. Ρωτώ, όμως: η «συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών» είπε «μπράβο» σε νόμο που επισείει ποινές και πρόστιμα σε απλούς πολίτες; Αυτή η ίδια «συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών» η οποία παραβιάζει συστηματικά τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (είτε ως πεζή είτε ως εποχουμένη), τις πολεοδομικές διατάξεις (ποιος έβγαλε ποτέ άδεια προκειμένου να βάλει καινούργια αλουμινένια κουφώματα σπίτι του;), τους φορολογικούς νόμους κλπ, όχι μόνο χειροκρότησε τέτοιο νόμο αλλά προτίθεται να «βάλει πλάτη» για να τηρηθεί; Μήπως, μάλιστα, αυτή η «συντριπτική πλειοψηφία» προτίθεται να γίνει και ρουφιάνα της αστυνομίας καρφώνοντας όσους παραβιάζουν τον νόμο; Συγγνώμη, κύριοι δημοσιογράφοι, αλλά δεν με πείθετε.
Διάβασα στο περιοδικό που εκδίδει (και μοιράζει δωρεάν) η Τράπεζα Πειραιώς, ότι στην Ελλάδα έχουμε ετησίως 700 θανάτους που οφείλονται στο παθητικό κάπνισμα. Μάλιστα, το σχετικό αντικαπνικό κείμενο είναι υπογραμμένο από γιατρό. Φυσικά, παρόμοια δημοσιεύματα για τα «εγκλήματα» που διαπράττουμε εμείς οι καπνιστές κατά των μη καπνιστών υπάρχουν χιλιάδες. Ήμαρτον, Παναγία μου!
Προτού δηλώσω συντετριμμένος και βαθύτατα μετανοιωμένος για τα εγκλήματά μου εις βάρος των παθητικών καπνιστών, ας μου πει κάποιος «ειδικός» πώς στα κομμάτια υπολογίστηκε ο αριθμός 700 που προανέφερα (και όλοι οι παρόμοιοι αριθμοί που δημοσιεύονται κατά κόρον). Δηλαδή, για να καταλάβω, πεθαίνει κάποιος μη καπνιστής και η νεκροψία δείχνει ως αιτία θανάτου το τσιγάρο των διπλανών του;
Ακούω ήδη οργισμένες διαμαρτυρίες. «Όχι, κύριε», μου απαντούν, «αλλά ο θάνατός του οφειλόταν σε πρόβλημα που επιστημονικώς αποδίδεται στον καπνό». Δεκτή η ένσταση, αν και έχω σοβαρή αντίρρηση για το «επιστημονικώς» (αν είχαμε όντως επιστημονικές αποδείξεις δεν θα λέγαμε «το κάπνισμα ΜΠΟΡΕΙ να σκοτώσει» αλλά «το κάπνισμα σκοτώνει»). Υπάρχουν, όμως, αρρώστιες που οφείλονται ΜΟΝΟ στον καπνό; Ας πούμε ότι πεθαίνει κάποιος μη καπνιστής από ανακοπή καρδιάς. Είναι σίγουρο ότι τον σκότωσε η γυναίκα του που κάπνιζε στο σπίτι; Το παθητικό κάπνισμα τον δολοφόνησε τον άνθρωπο; Το άγχος της δουλειάς του, η βεβαρυμένη ατμόσφαιρα της πόλης του, τα οικονομικά προβλήματά του, οι εξατμίσεις των λεωφορείων κλπ απαλλάσσονται;
Εν πάση περιπτώσει, ας τελειώνουμε με τα παραμύθια. Η μόνη σοβαρή μέτρηση που έχω υπ’ όψη μου έχει ως εξής:
Αμερικανοί επιστήμονες κατασκεύασαν μια φορητή συσκευή που λειτουργούσε όπως ακριβώς ο ανθρώπινος πνεύμονας. Αυτή την συσκευή έφερε καθημερινά μαζί του στη δουλειά και στο σπίτι ένας μη καπνιστής ο οποίος είχε την ατυχία να έχει καπνιστές συναδέλφους και καπνίστριες σύζυγο και πεθερά. Μετά από έναν ολόκληρο χρόνο μέσα στα ντουμάνια, ο τεχνητός «πνεύμονας» της συσκευής κατέγραψε ισοδύναμο...τεσσάρων τσιγάρων. Δηλαδή, μέσα σε έναν ολόκληρο χρόνο (το ξαναλέω) ο παθητικός καπνιστής-πειραματόζωο υπέστη τόση «ζημιά» από το παθητικό κάπνισμα όση προκαλεί το κάπνισμα τεσσάρων τσιγάρων!!
Έχει κανείς να υποβάλει κάποια ένσταση; Με στοιχεία, φυσικά. Όχι με αφορισμούς. Πολύ ευχαρίστως να τον ακούσω. Μέχρι τότε, όμως, θα μου επιτρέψετε να σιχτιρίζω όσους μαίνονται για την υγεία των μη καπνιστών και να γελάω με την αφέλεια όσων τους πιστεύουν.
Η πολιτεία προσπαθεί να μας πείσει ότι ο αντικαπνικός νόμος αποδεικνύει πως το κράτος νοιάζεται για την υγεία των πολιτών και άλλα φαιδρά. Ας δούμε μερικά από τα παραμύθια που μας σερβίρουν:
1. «Το κάπνισμα βλάφτει σοβαρά την υγεία»
Συγγνώμη, αλλά αν το κάπνισμα είναι τόσο επιβλαβές και το κράτος ενδιαφέρεται πραγματικά, γιατί δεν απαγορεύει την καλλιέργεια καπνού όπως ακριβώς απαγορεύει την καλλιέργεια του χασίς; Περιμένω να ακούσω έναν σοβαρό λόγο για την διαφορετική αντιμετώπιση που επιφυλάσσει το κράτος σε δύο αγροτικά προϊόντα που καπνίζονται. Όταν, μάλιστα, το χασίς δεν έχει την εθιστική δύναμη του καπνού!
2. «Το κράτος δαπανά τεράστια κονδύλια για ασθένειες που οφείλονται στο κάπνισμα»
Ας πούμε ότι κατ’ αρχήν συμφωνώ ότι το κάπνισμα με αναγκάζει να ζητώ μεγαλύτερη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη από έναν μη καπνιστή, επιβαρύνοντας έτσι το ταμείο του ασφαλιστικού μου φορέα. Αναρωτιέμαι, όμως: ο ασφαλιστικός μου φορέας δεν θα έχει τεράστια οικονομία από τις συντάξεις που δεν θα μου καταβάλει, αφού –όπως λένε- θα πεθάνω πρόωρα, ως καπνιστής; Διάβολε, θα σας απαλλάξω από 10-15 χρόνων συντάξεις! Δεν δικαιούμαι ένα μπάι-πας; Κι αν συνυπολογίσω τους φόρους που έχω πληρώσει για τόσα πακέτα τσιγάρων, σίγουρα δικαιούμαι ακόμα και τετραπλό μπάι-πας στο ακριβότερο νοσοκομείο από τους κορυφαίους γιατρούς!
3. «Το κράτος φροντίζει την καλή υγεία των πολιτών»
Να γελάσω τώρα ή να κρατηθώ για αργότερα; Ας ξεχάσω την ποιότητα της δημόσιας ασφάλισης, την κατάσταση των νοσοκομείων και την περίθαλψη που επιφυλάσσει αυτό το κράτος στους ορεσίβιους, τους νησιώτες και στους μη έχοντες την δυνατότητα να πληρώσουν από την τσέπη τους για την περίθαλψή τους. Δικαιούμαι, όμως, να ρωτήσω: ποιο κράτος φροντίζει την καλή υγεία των πολιτών; Αυτό που επιτρέπει την άκριτη κυκλοφορία των μεταλλαγμένων τροφίμων; Αυτό που δεν μπορεί να κλείσει τις παράνομες χωματερές οι οποίες μολύνουν τον υδροφόρο ορίζοντα με τοξίνες οι οποίες βγαίνουν σε κάθε ποτήρι νερό που πίνει κάθε πολίτης; Αυτό που δεν βρίσκει τρόπο να καθαρίσει τον αέρα που αναπνέουν οι κάτοικοι των πόλεων; Αυτό που παρακολουθεί με απάθεια φαινόμενα τύπου Ασωπού; Ε, λοιπόν, όχι! Δεν πείθομαι ότι το κράτος νοιάζεται για την υγεία μου!
4. «Στόχος της πολιτείας είναι να εξαλείψει την μάστιγα του καπνού»
Πάνω σ’ αυτό το παραμύθι είπα ήδη δυο λόγια παραπάνω (μύθος 1). Εδώ θα δούμε μια άλλη πραγματικότητα η οποία αποδεικνύει ότι στην ουσία το κράτος δεν τολμά καν να σκεφτεί τι θα γίνει αν όλοι οι καπνιστές απαρνηθούν το τσιγαράκι τους. Κι αυτή η πραγματικότητα είναι ότι ο καπνός αποτελεί την ωραιότερη πηγή φορολογίας! Το κράτος αυξάνει τον φόρο καπνού όποτε γουστάρει, χωρίς να συναντά ουσιαστική λαϊκή αντίδραση. Σε κάθε αύξηση οι μεν μη καπνιστές δηλώνουν «ρε, δεν πα’ να φτάσει 50 ευρώ το πακέτο» οι δε καπνιστές βλαστημάνε προσωρινά αλλά συνεχίζουν να καπνίζουν. Δεν γνωρίζω κανένα καπνιστή να έκοψε το κάπνισμα εξ αιτίας της τιμής των τσιγάρων. Είναι, λοιπόν, έτοιμη η κρατική οικονομία να απεμπολήσει το τεράστιο έσοδό της από την φορολογία των προϊόντων καπνού; Υποψιάζομαι ότι ο Υπουργός Οικονομικών έχει χιλιοβλαστημήσει τον Υπουργό Υγείας για τον αντικαπνικό νόμο που προώθησε.
5. «Το κάπνισμα μπορεί να προκαλέσει καρκίνο»
Ας πούμε ότι παραβλέπουμε εκείνο το «μπορεί». Ας πούμε ότι δεν ασχολούμαστε με το ότι -όπως μας έχουν πει πολλάκις κατά το παρελθόν- καρκίνο μπορεί να προκαλέσουν το κοκορέτσι, το κεφαλάκι και τα εντόσθια του αρνιού, οι μπριζόλες στα κάρβουνα αν παραψηθούν, οι κεραίες της κινητής τηλεφωνίας, τα μεταλλαγμένα τρόφιμα κι ένα σωρό άλλα πράγματα. Όμως, πολύ θα ήθελα να μάθω από εκείνους οι οποίοι διεξάγουν «κλινικές έρευνες» και «στατιστικές αναλύσεις», ποιο είναι παγκοσμίως το ποσοστό των καρκινοπαθών οι οποίοι ΔΕΝ κάπνισαν ποτέ στη ζωή τους. Μήπως είναι μεγαλύτερο από το ποσοστό των μη καπνιστών στο σύνολο του παγκόσμιου πληθυσμού; Λέω τώρα...
Επιτρέψτε μου να ξεστρατίσω λίγο την κουβέντα μας. Όλοι ξέρουμε το τζετ-λαγκ, αυτή την ιδιότυπη αδιαθεσία που παθαίνουν όσοι κάνουν μακρινά αεροπορικά ταξίδια. Όπως μας έχουν πείσει, το τζετ-λαγκ οφείλεται στην διαφορά της ώρας ανάμεσα στους τόπους προορισμού-άφιξης και στην προσπάθεια του οργανισμού να προσαρμοστεί στην καινούργια ώρα. Μάλιστα, κάποιοι επιστήμονες ξεκίνησαν ήδη μελέτες (και «κλινικές έρευνες» μήπως;) για να βρουν το σχετικό φάρμακο.
Ω, ρε, παραμύθια! Προσέξτε: η πτήση Αθήνα-Γιοχάνεσμπουργκ διαρκεί 10 ώρες, περίπου όσο και η πτήση Αθήνα-Νέα Υόρκη. Πώς γίνεται, όμως, να παρουσιάζουν το ίδιο τζετ-λαγκ οι επιβάτες και των δύο πτήσεων, αφού Αθήνα και Γιοχάνεσμπουργκ έχουν ακριβώς την ίδια ώρα; Κάτι δεν πάει καλά κι ας δούμε τι.
Το αεροσκάφος είναι αεροστεγές. Αυτό σημαίνει ότι απαιτείται ειδικός μηχανισμός για τον καθαρισμό του αέρα. Πρώτον πρέπει να απαχθεί ο επιβαρυμένος αέρας και να εισαχθεί καθαρός. Δεύτερον, αυτός ο καθαρός αέρας είναι ξηρός και κρύος, επομένως πρέπει να υγρανθεί και να θερμανθεί πριν διοχετευθεί στο εσωτερικό του αεροπλάνου. Επειδή, όμως, η διαδικασία θέρμανσης και ύγρανσης του αέρα είναι εξαιρετικά δαπανηρή, οι αεροπορικές εταιρείες ανανεώνουν μόλις το 5% του αέρα! Δηλαδή, ίσα-ίσα για να μη πάθουν ασφυξία από το διοξείδιο οι επιβάτες! Αυτό σημαίνει ότι μετά από λίγες ώρες πτήσης, οι επιβάτες αναπνέουν ο ένας τα χνώτα του άλλου, εισπνέοντας όλοι τον ίδιο μολυσμένο αέρα. Αν βήξει κάποιος, τα μικρόβιά του θα εισπνευσθούν σε ελάχιστο χρόνο από τους συνεπιβάτες του! Είναι φυσικό, λοιπόν, μετά από 10 ώρες πτήσης να κατεβαίνεις από το αεροπλάνο με συμπτώματα δηλητηρίασης.
Τώρα καταλαβαίνετε γιατί οι αεροπορικές εταιρείες έσπευσαν εδώ και χρόνια να υιοθετήσουν την ολική απαγόρευση του καπνίσματος κατά τις πτήσεις. Έχουν ελαττώσει το ποσοστό ανανέωσης του αέρα σε μόλις 5% και, επομένως, θα ντουμάνιαζε ολόκληρο το αεροπλάνο μόνο με 2-3 τσιγάρα. Ακριβώς όπως γίνεται όταν υπάρχουν καπνιστές σε κλειστό δωμάτιο. Μόνο που οι τελευταίοι έχουν τη δυνατότητα να ανοίξουν τα παράθυρα...
Αναρωτιέμαι: αυτό το κράτος που νοιάζεται για την υγεία των πολιτών, τι έχει να μας πει γι’ αυτό το ξεφτιλισμένο 5% που προανέφερα;
Τέλος του ξεστρατίσματος. Κλείνει η παρένθεση.
Αυτό ας μας το πουν οι κλινικές έρευνες και οι επιστήμονες. Δεν είμαι εγώ αρμόδιος να αποφανθώ, όπως ακριβώς δεν επιτρέπεται να αποφαίνονται οι λογής-λογής τσαρλατάνοι περί των οποίων μίλησα πιο πάνω. Εκείνο που μπορώ σίγουρα να πω είναι ότι ο καπνός ενοχλεί. Ενοχλεί και μένα που είμαι καπνιστής αλλά δεν έχω καπνίσει ποτέ στην κρεβατοκάμαρά μου επειδή δεν μπορώ να κοιμηθώ αν μου μυρίζει καπνός.
Μη βιάζεστε να χαμογελάσετε! Δεν μπορώ να κοιμηθώ ούτε με την μυρωδιά της τσίκνας. Γι’ αυτό, όταν επιστρέφω από βραδυνή «επίσκεψη» είτε σε ψησταριά είτε σε φιλικό σπίτι όπου «μπήκε σχάρα», αφήνω τα ρούχα μου είτε στην βεράντα (αν επιτρέπει ο καιρός) είτε σε άλλο δωμάτιο. Δεν απαιτώ να ψηφιστεί νόμος ο οποίος να απαγορεύει τις σχάρες και τις σούβλες!
Ακριβώς όπως τόσα χρόνια δεν περίμενα τον νόμο να ρυθμίσει τις σχέσεις μου με το κοινωνικό σύνολο. Δεν χρειαζόμουν τον μπαμπούλα για να μην ανάψω τσιγάρο δίπλα σε μια εγκυμονούσα, δίπλα σε μικρό παιδί ή δίπλα σε οποιονδήποτε γνώριζα ότι ενοχλείται από τον καπνό μου. Δεν υπάκουα σε κανένα νόμο όταν δεν άναβα τσιγάρο σε φιλικά σπίτια όπου οι ένοικοι δεν κάπνιζαν.
Και ξαφνικά, γέμισε ο κόσμος αντικαπνιστές! Λες και όλοι αυτοί ένοιωθαν παρίες της κοινωνίας μέχρι σήμερα και είδαν επιτέλους θεού πρόσωπο! Καλέ, πού βρισκόταν τόσα χρόνια κρυμμένη τέτοια καταπίεση και τέτοιο μίσος για τους καπνιστές; Πόση ανωμαλία πρέπει να σε δέρνει για να καμαρώνεις που είσαι μέλος αντικαπνικής οργάνωσης ή να στήνεις αντικαπνικούς ιστοχώρους στο διαδίκτυο; Μήπως πρέπει να κάνω κι εγώ κάτι παρόμοιο κατά της κάππαρης επειδή σιχαίνομαι την κάππαρη; Βέβαια, έχουμε δημοκρατία και είναι δικαίωμά μου να ξεκινήσω «αντικαππαρικό αγώνα». Όπως είναι δικό σας δικαίωμα να με θεωρήσετε θεόμουρλο.
Καταλαβαίνω ότι πολλοί από σας που διαβάζετε αυτό το κείμενο νοιώθετε την ανάγκη να με δείρετε. Προσπαθώντας να γλιτώσω τον ξυλοδαρμό, ξεκαθαρίζω ότι δεν υποστηρίζω πως το κάπνισμα είναι ευεργετικό. Δεν ξέρω αν με αυτή την δήλωση κατάφερα να γλιστρήσω από τα χέρια σας αλλά ας σκεφτούμε σοβαρά και ελεύθερα από προκαταλήψεις.
Το κλειδί βρίσκεται στο «παν μέτρον άριστον» των προγόνων μας. Το πολύ κάπνισμα βλάφτει σίγουρα. Όπως ακριβώς βλάφτει το πολύ κρασί, το πολύ αλάτι, οι πολλοί καφέδες, η πολλή τηλεόραση, η πολλή ώρα μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή, τα πολλά γλυκά, η πολλή χρήση κινητού τηλεφώνου ή η πολλή έκθεση στον ήλιο χωρίς ανθηλιακό (συγχωρέστε με που δεν μπορώ να πω «αντηλιακό»). Όλα τα υπόλοιπα είναι απλώς υστερίες. Και οποιαδήποτε αντικαπνική νομοθεσία δεν είναι παρά οπισθοδρόμηση και διολίσθηση σε φασιστικού τύπου διακυβέρνηση. Μη ξεχνάμε ότι η πρώτη αντικαπνική νομοθεσία αποτελεί δημιούργημα του Αδόλφου Χίτλερ (το ότι η αγαπημένη του Εύα Μπράουν κάπνιζε κρυφά δεν είναι αντικείμενο του παρόντος). Για να μη θυμηθώ τους Ταλιμπάν που κυνήγησαν με όλες τους τις δυνάμεις και επί ποινή θανάτου την καλλιέργεια της παπαρούνας και το εμπόριο του οπίου.
Πάντως, για να είμαστε ειλικρινείς, υπάρχει ένα επιχείρημα των μη καπνιστών το οποίο σπάει κόκκαλα: «καλά όλα αυτά, αλλά εμείς που δεν καπνίζουμε δεν είμαστε υποχρεωμένοι να ανεχόμαστε τον καπνό όσων καπνίζουν». Μπορώ να φέρω αντίρρηση; Συμφωνώ και επαυξάνω! Σαφώς και ουδείς είναι υποχρεωμένος να ανέχεται τον καπνό του τσιγάρου μου. Γι’ αυτό κι εγώ προσπαθώ να μην ενοχλώ με τον καπνό μου όσους δεν καπνίζουν.
Με μένα, όμως, τι γίνεται; Ποιος νοιάζεται για τις ενοχλήσεις που υφίσταμαι εγώ; Για παράδειγμα: γιατί εγώ είμαι υποχρεωμένος να ανέχομαι την φρικτή κολώνια του διπλανού μου; Σίγουρα, όλοι έχετε μπει στο ασανσέρ με κάποιον ή κάποια που σας υποχρέωσαν με το άρωμά τους να κρατήσετε την ανάσα σας. Να ψηφιστεί αμέσως νόμος ο οποίος θα απαγορεύει την κυκλοφορία σε κλειστούς χώρους όσων παστώνονται με κολώνιες κι αρώματα!
Θέλετε κι άλλο παράδειγμα; Γιατί εγώ πρέπει να ανέχομαι την βαρύτατη προσβολή της αισθητικής μου (μέχρι σημείου αηδίας) από την τροφαντή νεαρά η οποία ντύνεται με κολάν και μίνι φουστίτσες ή από τον κοιλαρά κύριο ο οποίος εμφανίζεται στην πλαζ με μαγιό τύπου σλιπ; Να ψηφιστεί αμέσως νόμος ο οποίος θα απαγορεύει τέτοια ντυσίματα από όσες (και όσους) δεν διαθέτουν την κατάλληλη σωματοδομή.
Πάρτε κι άλλο ένα παράδειγμα. Γιατί εγώ πρέπει να ανέχομαι την ηχορύπανση που προκαλούν είτε οι γείτονες είτε τα διερχόμενα με ανοιχτά παράθυρα αυτοκίνητα έχοντας στη διαπασών το στερεοφωνικό από το οποίο ακούγεται χιπ-χοπ το οποίο σιχαίνομαι; Να ψηφιστεί αμέσως νόμος ο οποίος θα απαγορεύει αυστηρά το να ακούει κανείς δυνατά χιπ-χοπ!
Κατά τον ίδιο τρόπο, καλώ την πολιτεία να ψηφίσει αμέσως νόμους οι οποίοι θα τιμωρούν αυστηρά, εφ’ όσον γίνονται σε δημόσιο χώρο: τις «ανασκαφές» της μύτης, το φάγωμα της μπριζόλας με τα χέρια, το κλάσιμο, το φτύσιμο, τις φωνασκίες, τα δυνατά χάχανα, τον ζεϊμπέκικο από γυναίκες και το τσιφτετέλι από άντρες διότι όλα αυτά (και δεκάδες άλλα που δεν με παίρνει ο χώρος να καταγράψω) με ενοχλούν. Επί τέλους, πού είναι ο νομοθέτης όταν τον χρειαζόμαστε;
Καλύτερα ας μη συνεχίσω. Αλίμονο και τρισαλίμονο αν χρειαζόμαστε την παρέμβαση του νόμου για να ρυθμίσουμε τις μεταξύ μας καθημερινές σχέσεις.
1. Προκαλώ όποιον θέλει (και μπορεί) να δώσει επίσημα στοιχεία οποιασδήποτε κλινικής έρευνας η οποία να πιστοποιεί (δίχως «μάλλον», «ίσως» και «μπορεί») τις βλάβες που προκαλεί το κάπνισμα.
2. Προκαλώ όποιον θέλει (και μπορεί) να δώσει στοιχεία οποιασδήποτε δημοσκόπησης η οποία να πιστοποιεί την αποδοχή του αντικαπνικού νόμου από την πλειοψηφία των πολιτών.
3. Προκαλώ όποιον μεγαλοσχήμονα διατείνεται πως νοιάζεται για την υγεία των πολιτών, να εισηγηθεί τόσο εδώ όσο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση την απαγόρευση της καλλιέργειας καπνού. Επιτέλους, αν υπάρχει κάτι κακό, ας χτυπηθεί στη ρίζα του!
4. Προκαλώ τον υπουργό υγείας και όλες τις αντικαπνικές οργανώσεις, ενώσεις, συλλόγους και γκρουπούσκουλα να δείξουν το ίδιο ενδιαφέρον για την απαγόρευση της χρήσης κινητών τηλεφώνων σε δημόσιους χώρους. Να μπορώ κι εγώ να πάω σε μια καφετέρια δίχως να μιλάνε γύρω μου 10 κινητά ταυτόχρονα, ψήνοντάς με με την ακτινοβολία τους. Είμαι παράλογος;
5. Αρνούμαι να μπω ως πελάτης σε οποιοδήποτε κατάστημα χωρίζει τους καπνιστές από τους μη καπνιστές με οποιουδήποτε τύπου χώρισμα. Αρνούμαι, διότι δεν θεωρώ τον εαυτό μου είτε πάσχοντα από μολυσματική νόσο για να μπω σε καραντίνα είτε προβληματικό για να μπω στη γυάλα και να με δείχνουν με το δάχτυλο.
Και κάτι τελευταίο. Ερωτώ όποιον δεν μου συγχωρεί το ότι είμαι καπνιστής και με θεωρεί εθισμένο στον καπνό και εξαρτημένο από το ναρκωτικό που λέγεται νικοτίνη: θα είχε αντίρρηση αν, αντί για καπνό, φουμάριζα κάτι που να μη περιέχει οποιοδήποτε ναρκωτικό; Αν κάπνιζα π.χ. τσουκνιδόφυλλα, μαϊντανό ή μαριχουάνα (η οποία δεν περιέχει καμία εθιστική ή ναρκωτική ουσία) θα είχε αντίρρηση;
Πάντως, ο νέος αντικαπνικός νόμος δεν απαγορεύει το κάπνισμα μαϊντανού...
Σε όλο το παραπάνω κείμενο, χρησιμοποίησα τους όρους «αντικαπνικός νόμος» και «αντικαπνική εκστρατεία». Είμαι σίγουρος ότι αυτοί οι όροι πρέπει να ήχησαν παράξενα στα αφτιά σας, αφού έχετε μάθει να γίνεται λόγος για «αντικαπνιστικό νόμο» και «αντικαπνιστικές εκστρατείες».
Υποθέτω ότι εκείνοι οι οποίοι εισήγαγαν τον «αντικαπνιστικό νόμο», δεν εννοούσαν ότι ο νόμος τους δεν έχει στόχο τους καπνιστές αλλά τις επιπτώσεις του καπνού. Ομοίως, όσοι αποδύονται σε «αντικαπνιστικές εκστρατείες», δεν σκοπεύουν να εξοντώσουν τους καπνιστές αλλά τον καπνό. Φαίνεται, όμως, ότι «γλώττα λανθάνουσα τ’ αληθή λέγει»...
Θοδωρής Νικ. Αθανασιάδης
Οικονομολόγος – Καπνιστής
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου