… το αίμα σου που εχύθη Μπελογιάννη…

Μαύρο μαντάτο και πικρό την Αλβανία γέμισε και λέει: Τον Μπελογιάννη ξάπλωσαν νεκρό, κι ήτανε σαν να χάσαμε δικό, σαν τον Κεμάλ* η καρδιά τον κλαίει.

Σύμβολο λευτεριάς, αγνό στεφάνι το αίμα σου που εχύθη Μπελογιάννη.

Μιλάει ο Εμβέρ στο Κόμμα μας μπροστά... Ενός λεπτού σιγή στο σύντροφό μας. Τον πόνο μας με λόγια αδερφικά να πούμε στα συντρόφια τα πιστά στο κόμμα της Ελλάδας τ' αδερφό μας.

Του Τσόρτσιλ, του Τρούμαν τα σκυλιά, οι άτιμοι προδότες της Αθήνας τον σκότωσαν στη νύχτα τη βαθιά. Μα η Ελλάδα το παιδί της το τιμά η ματωμένη Ελλάδα η αδερφή μας.

Έχει η Ελλάδα Μπελογιάννηδες πολλούς. Το αίμα τους, ποτάμι φουσκωμένο, ποιος της ζωής θα πνίξει τους χυμούς μεσ’ στης Ελλάδας ζούνε τους βωμούς οι ήρωες - στεφάνι δοξασμένο.

Ένα σπάνιο τραγούδι, ελληνική μελοποίηση του ποιήματος του Αλβανού Μωϋσή Ζαλόσνια, αφιερωμένο στο Νίκο Μπελογιάννη. Η εκτέλεση από την ΠΠΣΠ (Προοδευτική Πανσπουδαστική Συνδικαλιστική Παράταξη), παράταξη του ΚΚΕ(μ-λ) στα πανεπιστήμια, εν έτη 1977.

(http://www.youtube.com/user/yoathan)

Εμπλέκεται στην εξόντωση πολλών εκατοντάδων αντιπάλων του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ κατά την γνωστή σφαγή του Μελιγαλά, καθώς εστάλη ως απεσταλμένος του Γιώργη Σιάντου στην περιοχή συνοδεύοντας τον Άρη Βελουχιώτη και άλλα κομματικά στελέχη του ΚΚΕ.

Παράσημό του (αν ισχύει, δε γνωρίζω στα σίγουρα) ο Μελιγαλάς, γι’ αυτό έχει και θα έχει Μπελογιάννηδες πολλούς η Ελλάδα, φασίστες…

* Ο Κεμάλ που αναφέρεται στον 5ο στίχο είναι ο Qemal Stafa (Κεμάλ Στάφα) αγωνιστής της αντίστασης ενάντια στον Ιταλό κατακτητή. Εξέχον μέλος του Κ.Κ. Αλβανίας ο οποίος σκοτώθηκε στις 5 Μαΐου 1941 στα Τίρανα και τον καιρό εκείνο ήταν επικεφαλής της Νεολαίας του Κ.Κ. Αλβανίας. Η 5 Μαΐου ακόμα και σήμερα στην Αλβανία( φυσικά μέχρι το 1990) που είναι η δεξιά στην κυβέρνηση, αποτελεί ήμερα μνήμης για τους ήρωες του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, για τους ήρωες της πατρίδας.